اراده مرد برای طلاق همسر کافی بود
در عهد قاجار، دختران اغلب از ۷ تا ۱۳ سالگی ازدواج می‌کردند. بیشتر ازدواج‌ها در محدوده خویشاوندان بود و دختران هیچ نقشی در انتخاب نداشتند. چند همسری، صیغه کردن و محدودیت در طلاق گرفتن جزو مشکلاتی بود که زنان با آن روبه‌رو بودند.
در نظام خانوادگی دوران قاجار، حق طلاق با مردان بود. درخواست طلاق از سوی مرد، با بهانه و یا بدون هیچ بهانه‌ای برای اجرای آن کافی بود. نازایی و خروج از جاده عفاف، از مهم‌ترین دلایل طلاق زنان بوده است. در پاره‌ای از مواقع، عیوب جسمی مانند نابینایی نیز می‌توانست مرد را به طلاق زن سوق دهد. گاه نیز بدقدم بودن زن به هنگام ورود به خانه همسرش می‌توانست دلیل طلاق باشد. زن در موارد خاصی چون عدم دریافت نفقه از مرد، انحرافات اخلاقی و یا ناتوانی جنسی مرد می‌توانست درخواست طلاق نماید.
منبع: هادی نوری و صدیقه مسیب‌نیا فخبی، حقوق شهروندی زنان در ایران بین دو انقلاب.
مهدی جمشیدی
انتهای پیام/*
