متن شبهه؛ حضور امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام در کشتار طبرستان
در تاریخ طبری جلد پنجم صفحه ۲۱۱۶ در مورد این که حسین[ع] در طبرستان ایران که امروز مازندران بهش میگیم چگونه پدران ما رو گردن زده اینچنین میگوید: “سعید ابن عاص لشگری راهی گرگان نمود. مردم آنجا از راه صلح آمدند، سپس صد هزار درهم خراج و گاهی هم دویست هزار درهم خراج به اعراب میدادند لیکن قرارداد از طرف ایرانیان بر هم خورد و آنان از دادن خراج به مدینه سرباز زدند و از اسلام گریزان شدند یکی از شهرهای کرانه جنوب شرقی دریای خزر”تمیشه” بود که به سختی با سپاه اسلام نبرد کرد سعید ابن عاص شهر را محاصره کرد و آنگاه که آذوقه شهر به پایان رسید مردم از گرسنگی زنهار خواستند، به آن شرط که سعید ابن عاص مردمان شهر را نکشد، لیکن بعد عقد قرارداد سعید تمام مردمان شهر را به جز یک نفر را در دره ای گرد آورد و تمام افراد شهر را از لب تیغ گذراند در این کشتار عبدالله پسر عمر، عبدالله پسر عباس، عبدالله پسر زبیر، حسن ابن علی(همان امام حسن)، حسین ابن علی(همان امام حسین) در راس لشکر اسلام قرار داشتند تاریخ طبری جلد پنجم صفحه ۲۱۱۶ “مسلمانها هم که در این مورد نتونستن پاسخ بدن کلا اومدن ماله کشی کنن گفتن طبری با حضرت علی مشکل داشته برا همین در مورد پسرش این دروغا رو گفته حالا بماند در جایی که به نفعشونه تاریخ طبریو قبول دارن به مانند ساخت سریال مختار در جایی هم که به نفعشون نیست کلا هیچ تاریخی رو قبول ندارن البته انقدر سند در مود حضور حسن و حسین در طبرستان و کشتار مردم ایران وجود داره که تاریخ طبری توش گمه به مانند اینان کتاب فتوح البلدان نوشته احمد ابن یحیی بلاذری در صفحه ۳۰۳ حضور حسن و حسین را در کشتار مردم طبرستان تایید می کند همچنین درکتاب زندگانی امام حسین نوشته عبدالحسین رهنما جلد دوم فصل سوم حضور حسن و حسین در کشتار مردم طبرستان ذکر شده است. دکتر حسن ابراهیم حسن در کتاب تاریخ سیاسی اسلام جلد اول ترجمه ابوالقاسم پاینده برگ ۲۸۸ مینویسد؛ خدا میداند این دو امام محبوب مردم شیعه ایران چه کشتارهایی از مردم این کشور کردند.”حضور امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در کشتار طبرستان !!” :
۱- اکثر منابع دست اول و بزرگترین مورخان جهان اسلام چون طبری، بلاذری، ابن قتیبه، ابن فقیه همدانی، مقدسی و… که از فتوحات سخن گفته اند، فتح طبرستان را با صلح و بدون جنگ و خون‌ریزی دانسته اند.http://www.adyannet.com/news/13511
۲-در صفحه ۲۱۱۶ تاریخ طبری که در اشاره شده، صلح سپاه سعید بن عاص با گرگان ذکر شده و مبالغ مورد نظر فدیه گرگان است که حرفی از قطع شدن آن، جمع کردن مردم در دره، و خصوصا حضور این شخصیتها در ماجرا نیست! این اسامی در پاراگراف قبل و بعنوان همراهان اولیه سپاه آمده است!
۳- مغلطه منتسب به مسلمانان برای فرار رو به جلو است و شبهه با استناد به بدیهیات تاریخی رد می شود! منابع معتبر و متقدم شیعه از حضور حسنین (ع) در فتوحات سخن نگفته‌اند و برخی منابع اهل سنت نیز مدعی حضور ایشان در بعضی فتوحات، آنهم تنها در زمان خلفا شده‌اند!
۴- این گزارشها یا فاقد سند است، یا سندشان معتبر نیست و نقل کننده آن دروغ گو و جاعل یا ناشناخته و مجهول است! دسته‌ای از آنها هم به حضور حسنین (ع) در ایران پرداخته و اشاره‌ای به حضور آنان در جنگ ندارند!
۵- همه گزارشات مدعی حضور این دو امام در فتوحات عصر عثمان هستند؛ عصری که علی(ع) حتی در حد مشاوره حاضر به همکاری با عثمان در امر فتوحات نبود، چه رسد به اعزام فرزندانش به نبرد!
۶- امام علی(ع) که در عصر خلافت خویش، حسنین(ع) را از شرکت در معرکه صفین باز داشت تا مبادا با مرگ آن دو نسل رسول خدا(ص) قطع شود؛ چگونه حاضر می شود پیشوایان آینده جامعه اسلامی را تحت فرمان زمامداران مورد انتقادش به جبهه جنگ بفرستد؟!
۷- خلفای دوم و سوم و معاویه در طبرستان نبردهای سخت و طولانی داشتند، اما اواخر دوره امویان، ایرانیان به ائمه شیعه علاقه زیادی پیدا کردند، تاجایی که طبرستان که مرکز مخالفت با اعراب بود، به پایگاه شیعه تبدیل شد!
۸- در نتیجه احادیث بسیاری که در دوره اموی جعل شده بود به کتابها وارد می شود تا با ادعای جنگیدن ائمه شیعه با مردم طبرستان، شیعیان را از اهل بیت دور کنند! اما تاریخ ثابت کرد عشق به حقیقت با دروغ پوشانده نخواهد شد!
سوال آیا امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در فتح ایران حضور داشتند؟
پاسخ چندی است در فضای مجازی بحث حضور امام حسن و امام حسین علیهما السلام مطرح است تا مردم را نسبت به ائمه علیهم السلام بدبین نمایند. استناد این افراد تاریخ طبری و برخی کتابهای مشابه است. برای روشن شدن مطلب گزارش های تاریخی را مطرح و بررسی می کنیم.
طبری در وقایع سال سی ام غزوه سعید بن عاص دو روایت آورده که در یکی اسم حسن و امام حسین علیهما السلام است.[۱] و در دیگری نمی باشد .[۲]و جالب اینکه
هر دو روایت از یک سلسله سند برخوردار است و این تنافض آشکار حاکی از اضافه شدن این دو نام برای اهداف خاصی می باشد
یکی دیگر از مورخان به نام بلاذری نیز حضور این دو امام را با فعل مجهول بیان نموده[۳] که آوردن فعل مجهول گزارش کنایه از بی اعتبار بودن آن در نزد نویسنده است.
سایر مورخان نیز این مطلب را از طبری نقل کرده اند که با بی اعتبار بودن گزارش طبری، گزارش های آنها نیز فاقد اعتبار خواهد شد والا مورخان قبل از هم عصر طبری یا قبل از آن مانند تاریخ خلیفه و تاریخ یعقوبی از حضور حسنین علیها السلام در فتوحات چیزی بیان نکرده اند.[۴]
مورخی به نام ابن اسفندیار در کتاب تاریخ طبرستان، درباره نامگذاری این شهر به مامطیر می نویسد:
آن موضع که مامطیر است به چشم امام حسن بن علی دلگشای و نزه آمد، آبگیرها و مرغان و شکوفه ها و ارتفاع بقعه و نزدیک به ساحل دریا دید، گفت: بقعه طیبه و ماء طیرٌ.[۵]
اما آنچه ابن اسفندیار درباره وجه تسمیه مامطیر گفته با گفته بسیاری از مورخین منافات دارد اردشیر برزگر در کتاب ‘تاریخ تبرستان پیش از اسلام’ درباره مامطیر گفته که این نام، معرب نام مه میترا است و این شهر باستانی جای میترای بزرگ و به بیان دیگر، آتشکده میترا بوده است.[۶]
بنابراین ولی اولیاءاله آملی می گوید:
آنچه در تاریخ طبرستان مسطور است که در ایام خلافت عمربن الخطاب امام ابومحمدالحسن علی(ع)، و عبدالله ابن عمر، و مالک بن حارث الاشتر و قسیم بن العباس به طبرستان آمده اند به حقیقت اصلی ندارد.[۷]
دلایل دیگر بر عدم حضور امام حسن و امام حسین علیه السلام در فتح ایران
سوال آیا امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در فتح ایران حضور داشتند؟
پاسخ چندی است در فضای مجازی بحث حضور امام حسن و امام حسین علیهما السلام مطرح است تا مردم را نسبت به ائمه علیهم السلام بدبین نمایند. استناد این افراد تاریخ طبری و برخی کتابهای مشابه است. برای روشن شدن مطلب گزارش های تاریخی را مطرح و بررسی می کنیم.
طبری در وقایع سال سی ام غزوه سعید بن عاص دو روایت آورده که در یکی اسم حسن و امام حسین علیهما السلام است.[۱] و در دیگری نمی باشد.[۲]و جالب اینکه هر دو روایت از یک سلسله سند برخوردار است و این تنافض آشکار حاکی از اضافه شدن این دو نام برای اهداف خاصی می باشد
یکی دیگر از مورخان به نام بلاذری نیز حضور این دو امام را با فعل مجهول بیان نموده[۳] که آوردن فعل مجهول گزارش کنایه از بی اعتبار بودن آن در نزد نویسنده است.
سایر مورخان نیز این مطلب را از طبری نقل کرده اند که با بی اعتبار بودن گزارش طبری، گزارش های آنها نیز فاقد اعتبار خواهد شد والا مورخان قبل از هم عصر طبری یا قبل از آن مانند تاریخ خلیفه و تاریخ یعقوبی از حضور حسنین علیها السلام در فتوحات چیزی بیان نکرده اند.[۴]
مورخی به نام ابن اسفندیار در کتاب تاریخ طبرستان، درباره نامگذاری این شهر به مامطیر می نویسد:
آن موضع که مامطیر است به چشم امام حسن بن علی دلگشای و نزه آمد، آبگیرها و مرغان و شکوفه ها و ارتفاع بقعه و نزدیک به ساحل دریا دید، گفت: بقعه طیبه و ماء طیرٌ.[۵]
اما آنچه ابن اسفندیار درباره وجه تسمیه مامطیر گفته با گفته بسیاری از مورخین منافات دارد اردشیر برزگر در کتاب ‘تاریخ تبرستان پیش از اسلام’ درباره مامطیر گفته که این نام، معرب نام مه میترا است و این شهر باستانی جای میترای بزرگ و به بیان دیگر، آتشکده میترا بوده است.[۶]
بنابراین ولی اولیاءاله آملی می گوید:
آنچه در تاریخ طبرستان مسطور است که در ایام خلافت عمربن الخطاب امام ابومحمدالحسن علی(ع)، و عبدالله ابن عمر، و مالک بن حارث الاشتر و قسیم بن العباس به طبرستان آمده اند به حقیقت اصلی ندارد.[۷]
دلیل اول:حضرت علی علیه السلام در عصر امامت و خلافت خویش حسنین(علیهماالسلام) را از شرکت در معرکه صفین باز می داشت و چون در یکی از روزها آن حضرت متوجه شد که امام حسن علیه السلام آماده کارزار است فرمود: «از طرف من جلوی جوان را بگیرید تا با مرگش پشت مرا نشکند که من از رفتن این دو (امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام)به میدان نبرد دریغ دارم تا مبادا با مرگ آن دو نسل رسول خدا(ص) قطع شود.[۸]
حال با چنین اکراه و امتناعی از سوی حضرت نسبت به حضور حسنین(ع) در نبردهایی که به فرمان پیشوای عادلی همچون خویش صورت می گرفت، چگونه آن بزرگوار حاضر می شود که تحت زعامت زمامداران مورد اعتراض و انتقادش، فرزندان خویش را که پیشوایان آینده جامعه اسلامی هستند به جبهه جنگ بفرستد؟
دلیل دوم:در جریان شورش علیه عثمان حضرت علی علیه السلام سعی می کردند شورش را بخوابانند و امام حسن علیه السلام نیز به این کار اقدام کردند که عثمان به امام حسن گفتاحوال: پدرت سخت از جان تو بیم دارد تو را سوگند می دهم که نزد پدرت باز گردی[۹] و این ترس همان ترس از قطع شدن نسل حضرت رسول الله صلی الله و علیه واله وسلم می‌باشد.
بنابر این با توجه به وجود چنین اشکالات سندی و محتوایی و نیز استبعادهایی که بیان شد، حضور حسنین(علیهماالسلام) در فتوحات عصر خلفا نمی تواند مورد پذیرش قرار گیرد به گمان قوی، دست تحریف گران و وارونه نویسان حقایق تاریخی در جعل چنین گزارش هایی بی تاثیر نبوده است.
منابع:
[۱] طبری تاریخ، تحقیق ابوالفصل ابراهیم، بیروت، دارالتراث چاپ دوم، ۱۳۸۷ش. ج۴، ص۲۶۹
[۲] همان، ص۲۷۰
[۳] بلاذری، فتوح البلدان،ص:۳۲۶
[۴] تاریخ خلیفه،ص:۹۶، تاریخ یعقوبی/ترجمه،ج ۲،ص:۵۹٫
[۵] ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد اول، ص۷۳
[۶] اسماعیل مهجوری تاریخ مازندران، جلد دوم، ص۲۰۰
[۷] آملی، اولیاء الله، تاریخ رویان، ص۴۵
[۸] تاریخ طبری، ج ۴ ص ۴۴۰، الفصول المهمه، ص ۸۲، شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۱ ص ۲۴۴
[۹] ابن اثیر، کامل ج۳ص ۱۷۵
مهدی جمشیدی
انتهای پیام/*
