طنین گلبانگ الله اکبر همزمان با شب سالروز پیروزی انقلاب در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان در سینما فلسطین + فیلم

طنین گلبانگ الله اکبر همزمان با شب سالروز پیروزی انقلاب در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان در سینما فلسطین + فیلم

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز، در ششمین شب چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان ، اکران فیلم آغوش باز و شکار حلزون ، با حضور هنرمندان و پیشکسوتان هنر، و اصحاب رسانه در سینمای فلسطین اصفهان اکران گردید.

همزمان با شب چهل و پنجمین سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، گلبانگ الله اکبر در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان، در محل سینما فلسطین اصفهان طنین انداز شد.

از ساعت ۲۱ شنبه شب به رسم سال‌های گذشته و در شب سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، طنین گلبانگ الله اکبر در زمان اکران فیلم دوم در سینما فلسطین اصفهان فرا گرفت.

هنرمندان و اهالی رسانه ، و میهمانان جشنواره در شب پیروزی انقلاب در سینما فلسطین، و قبل از اکران فیلم شکار حلزون، فریاد الله اکبر سر دادند.

هنرمندان و اهالی رسانه با سردادن همزمان گلبانگ الله اکبر، همدلی، همراهی و وحدت خود را به نمایش گذاشتند.

امشب با حضور هنرمندان و اهالی رسانه ، و میهمانان حاضر د ر چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان فریاد الله اکبر را سر دادند تا بار دیگر ندای آزادی خواهی و استقلال ایران اسلامی را به گوش جهانیان برسانند.

بهروز شعیبی در ششمین تجربه سینمایی خود به سراغ یک داستان عاشقانه رفته است و آغوش باز را با حضور تعداد زیادی از بازیگران مطرح تولید کرده است. در اینجا نگاهی به این فیلم می‌اندازیم.

خلاصه داستان فیلم آغوش باز

داستان فیلم آغوش باز درباره خواننده‌ای است که در روز کنسرتش با قهر همسرش درمی‌یابد زندگی علاوه بر کارها و مشغله‌های شخصی، ابعاد دیگری هم دارد و می‌توان بدون آنکه خللی در حرفه پیدا شود به خانواده و همسر و پدر و مادر هم عشق ورزید.

اما در خلاصه داستان رسمی فیلم آمده است: سه‌ قصه از سه زوج در فراز و نشیب روابط عاطفی که فرصت می‌یابند به تعریف جدیدی از عشق برسند…

۳ نکته از فیلم:

  • بازی بد و غیرقابل باور حامد کمیلی و محسن کیایی
  • بازی خوب احترام برومند که احترام برانگیز است
  • کاش به جای حامد کمیلی یک خواننده – بازیگر این نقش را بازی می‌کرد

کمال پورکاوه

کمال پورکاوه

آغوش‌باز جدیدترین ساخته بهروز شعیبی با آن ساختار شلخته و روایت پر از لکنتی که برای داستانگویی دارد، دوباره این سوال مهم را در ذهن علاقمندان سینما تکرار می‌کند که در این شرایط اقتصادی ملتهب که هزینه‌های تولید فیلم سینمایی روز به روز افزایش می‌یابد، تهیه کننده‌های حرفه‌ای و فیلمسازان شناخته شده بر اساس کدام متر و‌معیاری حاضر به صرف بودجه و هموار کردن مسیری دشوار برای به ثمر نشاندن فیلمنامه‌هایی می‌کنند که حتی روی کاغذ هم امیدی به موفقیت آنها وجود ندارد.

آخرین ساخته بهروز شعیبی بدون اینکه بتواند داستان منسجم و درگیرکننده‌ای برای مخاطب روایت کند، شخصیت‌هایی را پیش روی ما می‌گشاید که نه دغدغۀ مشخصی دارند و نه می‌توانند کشمکش دراماتیکی با دیگر کاراکترهای حاضر در فیلمنامه بوجود آورند.

ایده برگزاری کنسرت یک خواننده مشهور که درگیری‌هایش با همسر و خانواده‌اش (فیلمساز نه در نمایش شهرت خواننده به موفقیتی دست پیدا می‌کند و نه در ترسیم رابطه‌ آسیب دیده‌ای که با همسر و خانواده‌اش دارد ) اجرای نهایی او را تحت‌تاثیر قرارداده و باعث می‌شود به ناگهان مشکلات اجرایی کنسرت را نادیده گرفته و با شور و شوقی عجیب، نوای عاشقانه‌اش را به گوش اطرافیان و هوادارانش برساند، آنقدر سطحی و باری‌ به هر جهت ساخته و پرداخته شده که حتی حوصله هواداران دو آتشۀ فیلم هندی را هم سر می‌برد.

رابطه محسن کیایی و نامزدش، خرابکاری‌های صورت گرفته در سالن اجرای کنسرت، ظهور ناگهانی حسین معجونی به همراه ایده سنجاق شده مادرِ دچار آلزایمر و پدری که تصمیم گرفته بیشتر اوقاتش را با خانواده‌اش بگذراند، همه و‌همه در سایه شتاب نویسنده فیلمنامه نتوانسته مسیر روایی فیلم را به سمت یک درام منسجم سرازیر کند.

۳ نکته از فیلم:

  • فیلمنامه و شخصیت پردازی ضعیف
  • بازی نه چندان درگیرکننده حامد کمیلی
  • کارگردانی تلویزیونی فیلمساز

۳ نکته از فیلم:

  • روایت کلیشه‌ای
  • احساس‌گرایی با موسیقی و روابط تکراری
  • تعلیق دروغین و روشدن دست فیلمساز

اسم دیگر برای فیلم: در جست‌وجوی زهره
سطح فیلم: پذیرش در جشنواره (کاندیدای موسیقی و طراحی صحنه و لباس)

۳ نکته از فیلم:

  • یک فیلم معمولی معمولی معمولی
  • سکانس‌های پیرمرد و پیرزن داستان (که اگرچه قابل‌حدس است و ضد ریتم ولی افسوس که می‌شد ایده محوری باشد نه حاشیه‌ای)
  • کاش یک خواننده بازیگر می‌شد، نه برعکس!

بازیگران فیلم آغوش باز

حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوری‌فر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی و با حضور هنرمندانه: مهدی هاشمی، احترام برومند و حسن معجونی. بازیگران کودک: هاتف شعیبی و نفس‌ نکی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

عوامل فیلم

تهیه‌کنندگی این کار را علی سرتیپی به عهده دارد و فیلمنامه آن را مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی به‌طور مشترک نوشته‌اند.

همچنین برخی از عوامل فیلم سینمایی آغوش باز عبارتند از؛ کارگردان: بهروز شعیبی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی، مجری طرح و سرمایه‌گذار: محمدمهدی عسکری، نویسندگان فیلمنامه: مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی (بر اساس طرحی از بهروز شعیبی)، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: خشایار موحدیان، مدیر تولید: مسعود زمانی، موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست، طراح چهره‌پردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، طراح جلوه های بصری: محمد برادران، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: شیوا رشیدیان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، صدابردار: عباس رستگارپور، دستیار اول کارگردان: نگار جنیدی، مدیر تدارکات: مرتضی اسکندری، برنامه‌ریز: حامد مختاری، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مسعود اشتری، روابط عمومی: محمد کفیلی، طراح لوگو: روح الله موحدی.

نکته‌هایی درباره فیلم

  • بهروز شعیبی پیش از این آثار سینمایی چون بدون قرار قبلی، روز بلوا، دارکوب، سیانور و دهلیز را ساخته است و حالا ششمین فیلم خودش را در جشنواره چهل‌ودوم رونمایی خواهد کرد.
  • هم‌آهنگ  اسم اولیه‌ای بود که شعیبی برای فیلمش انتخاب کرد و بعد به آغوش باز تغییر نام داد.
  • شعیبی پیش از این در جشنواره جهانی و ملی فجر داوری کرده و با تمام فیلم‌های کارنامه کارگردانی‌اش در جشنواره فیلم فجر حضور داشته است.

حرف‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فیلم فجر

علی سرتیپی | تهیه‌کننده: پیشنهاد ساخت این فیلم از سوی بهروز شعیبی و محمدمهدی عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و این اثر ساخته شد. شایعه بود که بهروز شعیبی وسواس دارد و مراحل تولید طول می‌کشد اما در این پروژه همه‌چیز سر زمان مناسب انجام شد. این فیلم صد در صد در بخش خصوصی تولید شده و یک ریال هم یک ارگان دولتی به آن کمک نکرده و حمایتی هم نشده است. من و محمدمهدی عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. بهروز شعیبی هم تمایلی نداشت که از ارگان دولتی کمک گرفته شود. ما فکر می‌کردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت.

بهروز شعیبی | کارگردان: آغوش باز یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. من مدت ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و محمدمهدی عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامه‌های آماده داشتم اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم، بسیار از آن استقبال کردند. صادقانه بگویم آغوش باز کار سخت و پُربازیگری بود‌ و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست می‌داد.

دغدغه‌ها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار می‌کنم که زندگی و فکر می‌کنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمی‌شوم‌. فکر می‌کنم دغدغه همه ما چیزهایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم. ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجارهای اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژه‌های اصلی فیلم بود. معتقدم که بخش مهم کیفی جامعه ما در دست خانم‌ها است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم، عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می‌دهد.

ما در درام می‌توانیم هر پرسوناژی را تعریف کنیم اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. خانم‌ها در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت‌های تاثیرگذاری داشته‌اند. من خودم هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده‌ام. به همین دلیل فکر می‌کنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت «آغوش باز» با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیه‌کننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این ژانر را به درستی ارایه کنیم. کارگردانی نمی‌تواند در کنار یک تهیه‌کننده خوب، فیلم بد بسازد و همچنین نمی‌توان کنار یک تهیه‌کننده بد، فیلم خوب ساخت. دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع می‌شود، فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمی‌زند. نزدیک‌ترین ژانر به «آغوش باز» کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت می‌کند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم می‌کند. این خاصیت این ژانر است.

محمدرضا میرزامحمدی | طراح صحنه: فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی و دکوری داشت که به یک تکاملی می‌رسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم. ما سعی کردیم که تمام لوکیشن‌های فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر کاراکتر در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک می‌کند.

محمدمهدی عسگری | مجری طرح: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم‌ که امیدوارم نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم‌.

مهرداد کوروش‌نیا | نویسنده: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. بهروز شعیبی و سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مساله‌ای است که به فیلمنامه‌نویس کمک می‌کند. بعد از ۳ ماه بهروز شعیبی با من تماس گرفت و به دوستان اضافه شدم. ما ۳ ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.

سجاد نجفی | نویسنده: بهروز شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه‌نویس دوست داشتم ببینم که ایشان علاقه‌مندند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.

شبنم گودرزی | بازیگر: نمی‌توانیم بگوییم که ارزش زن‌ها پایین می‌آید. همان‌طور که خانم‌ها می‌توانند پول‌پرست باشند، آقایان هم می‌توانند. نمی‌توانیم به این صفات به صورت جنسیتی نگاه کنیم.

مسعود سخاوت دوست | آهنگساز:  موسیقی پاپ مستقیما با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز می‌بینید، آیینه‌ای از خلقیات مردم همان جامعه است. باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده می‌توانند متوجه وضعیت اسف‌بار موسیقی پاپ باشند. من به عنوان مخاطب عام‌ فکر می‌کنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط و دلیل انتخاب این موسیقی برای فیلم‌ همین بوده است.

فیلم سینمایی “شکار حلزون” با رنگ و لعاب دادن دین و قضاوت به نوعی می خواهد برای حل مشکلات و چالش های فردی و اجتماعی رنگ معنایی و دینی موجه به خود بگیرد ( هرچند که فیلم سعی دارد دین و قضاوت را در متن زندگی و سبک زندگی بیان کند )، لیکن با عدم شناخت دقیق و صحیحی از اندیشه حاکم دینی قادر به تعریف ورفع مشکلات و چالش های سیاست گزاری و قوانین موجود خود نمی باشد، چرا که اندیشه حاکمی که زعمای شیعه برای سیاست گزاری و طرح قوانین برای پیشگیری از چالش ها و مشکلات دعوت کرده اند از گهواره تا گور است که به خودی خود دین و قضاوت در متن و سبک زندگی مسیر انسان را به سمت سعادت و رستگاری هدایت می کند.

سیدحسام سیدحسینی قهه ، تحلیل گر پایگاه خبری احوال نیوز

شکار حلزون یکی از فیلم اولی‌های جشنواره چهل و دوم فیلم فجر است که محسن جسور آن را کارگردانی کرده و آخرین نقش‌آفرینی زنده‌یاد حسام محمودی در سینما در این فیلم نقش بسته است. در این مطلب نگاهی به متن و حاشیه و نقدهای فیلم شکار حلزون می‌اندازیم.

خلاصه داستان فیلم شکار حلزون

فیلم شکار حلزون روایتگر قصه مینو، زن جوان سرپرست خانواده‌ای است که برای تامین معاش در یک شرکت خدماتی و نظافتی مشغول به کار است‌. او با پیشنهاد شغل پرستاری از پدر یک جوان مواجه می‌شود که شرط پذیرفتن این شغل با حقوق مناسب، جاری شدن صیغه محرمیت میان آن‌هاست.

نقد و بررسی فوری فیلم شکار حلزون

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!

سه نکته از فیلم:

  • نکته مثبت؛ فضای غیر شهری و غیر آپارتمانی فیلم
  • نکته منفی؛ فیلمنامه کلیشه‌ای، آدم‌های باور ناپذیر
  • موسیقی پرحجم و اضافی

اسم پیشنهادی دیگر برای فیلم: دروغ‌های زیبا!

سطح فیلم: رد شدن در مرحله انتخاب / پذیرفته شدن در بخش فیلم‌های ویدئویی

۳ نکته از فیلم:

  •  کاش مهدی پاکدل، برادرش را سر پروژه‌هایش معرفی می‌کرد
  •  سوالات فلسفیِ «تو منو به این دنیا آوردی!» در تم تکرارشونده «من باید برم»
  •  منطق روایی، تصویری، زمانی و حقوقی؟ بی‌خیال…

۳ نکته از فیلم:

  • بازی قابل اعتنای فرناز زوفا
  • بازی توی ذوق‌زننده حسین پاکدل
  • طراحی صحنه و لباس خوب

۳ نکته از فیلم:

  • اسم فیلم چه ربطی داشت؟
  • حالا چرا ساوه؟
  • بازی باسمه‌ای حسین پاکدل، بعد از فیلم این پرونده باز است در پارسال و حالا این فیلم.

بازیگران و عوامل فیلم شکار حلزون

حسین پاکدل، فرناز زوفا، محمد رسول صفری، مسعودرضا عجمی، رابعه مدنی، یاسمن ترابی، علی‌اکبر قاضی نظام، امیرعلی سخایی، میثم محمدی و زنده‌یاد حسام محمودی بازیگران «شکار حلزون» هستند.

عوامل این فیلم سینمایی عبارتند از:

نویسنده و کارگردان: محسن جسور، تهیه‌کننده: مصطفی سلطانی، مدیر فیلمبرداری: احسان غفوریان، مجری طرح: مهدی عبادتی، مدیر تولید: علی‌حسین قاسمی، آهنگساز: امیریل ارجمند، تدوینگر: موحد شادرو، طراحی و ترکیب صدا: مهرداد جلوخانی، مدیر صدابرداری: هادی افشار، طراح صحنه و مدیر هنری: مرتضی پورحیدری، طراح چهره‌پردازی: رکسانا نیک‌پور، طراح لباس: ندا حسین‌پور، دستیار اول کارگردان و مدیر برنامه‌ریزی: احساس طرخورانی، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: امیر مرشدزاده، طراح لوگوتایپ و گرافیک: بهداد صالحی و مشاور رسانه‌ای: مریم قربانی‌نیا.

درباره کارگردان فیلم

محسن جسور کارگردان

محسن جسور دارای مدرک کارشناسی ارتباط تصویری از دانشگاه هنر سوره است و از فعالیت‌های او می‌توان به نویسندگی فیلمنامه فیلم‌های کوتاه «آن زن»، «بی آسمان»، «بهشت کجاست»، تله فیلم‌های «خشت بهشت»، «رقص روی یخ»، «چند کوچه پایین‌تر»، «ایستگاه سلام»، فیلم‌های سینمایی «آوا»، «به تهران خوش آمدید»، «چراغ‌های ناتمام»، «پله‌ها نزدیک است»، «این کوچه خالی است»، «فصل فراموشی یک طبقه گرسنه»، سریال‌های تلویزیونی «پردیسان» و «محکومین» اشاره کرد.

او همچنین فیلم‌های کوتاه «آخرین نوبت برای زایمان یک زوج فراموش شده»، «کسی به من نگاه می‌کند»، «تارا صدا ندارد»، «گل طلایی»، مستندهای «مدرسه بی‌نام» و «بزنگاه»، سریال «در کنار پروانه ها»، مسابقه تلویزیونی «فامیل بازی» و نماهنگ «روحان» را کارگردانی است.

جسور تاکنون برنده پروانه زرین بهترین فیلمنامه بلند سینمایی از بیست و هشتمین دوره جشنواره کودک و نوجوان اصفهان برای فیلم سینمایی «آوا»، برنده بهترین فیلمنامه بلند از جشنواره بین‌المللی چهل چراغ برای «رقص روی یخ»، برنده جایزه بهترین فیلمبرداری از جشنواره بین‌المللی سوره برای «شاید من می‌دانم»، برنده یاس زرین بهترین طراحی پوستر از جشنواره بین المللی یاس برای «صدای پای باران» و «اوقات مشترک آن‌ها»، برنده بهترین نمایشنامه جشنواره تئاتر دانشگاهی برای «سرباز پو»، برنده بهترین نمایشنامه جشنواره تئاتر دانشگاهی سایه برای «این چند تکه کاغذ»، نامزد بهترین فیلمنامه بیست و پنجمین دوره جشنواره کودک و نوجوان اصفهان برای فیلمنامه «خشت بهشت»، نامزد بهترین فیلمنامه و بهترین طراحی تیتراژ از سومین جشنواره جام جم برای «رقص روی یخ» و نامزد بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی از سی‌امین جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان اصفهان برای «مشق شیدا» بوده است.

تهیه‌کننده فیلم شکار حلزون چه کسی است؟

مصطفی سلطانی دانش‌آموخته رشته حقوق از دانشگاه تهران است که فعالیت حرفه‌ای خود را با مجموعه «لبخند خدا» به عنوان دستیار مدیر تولید آغاز کرد. پس از آن به عنوان دستیار کارگردان در فیلم سینمایی «سینه سرخ»حضور یافت و با ساخت فیلم کوتاه «آخرین ایستگاه» در ۲۳ جشنواره بین‌المللی حضور یافت و در هفت جشنواره موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی شد. او همچنین با کارگردانی فیلم سینمایی «چراغ‌های ناتمام» به ۱۱ جشنواره بین‌المللی راه یافت و در چهار جشنواره اوراسیا روسیه، نویدا هند، نیوکاسل انگلستان و سالنتو ایتالیا موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی شد.

از دیگر فعالیت‌های حرفه‌ای سلطانی می‌توان به تهیه‌کنندگی سریال «حواست باشه»، تهیه‌کنندگی و کارگردانی فیلم‌های کوتاه داستانی «گذشته» و «کودکی»، مستند «مهربان‌تر از مادر»، مجموعه مستند «آسمان پرستاره» و کارگردانی مستند «سفیر مشارکت» اشاره کرد.

او با فیلمسازان شاخصی همکاری کرده و در آثار متعددی همچون فیلم‌های سینمایی «موج سوم»، «شکارچی شنبه»، «خاک و آتش» «آفریقا»، «گیرنده»، «فرشتگان قصاب»، «غریبه»، «به تهران خوش آمدین»، «تابو»، «بدون مرز»، «امپراطور جهنم»، مسابقه تلویزیونی «فامیل بازی» و سریال‌های «گاندو ۱ و ۲»، «دادستان»، «پدر گواردیولا»، «آزادی مشروط»، «رستگاری» و «ترور» سمت‌های مختلفی از جمله‌ مدیرتولید و مجری طرح داشته و در فیلم‌های سینمایی «آتش در نیستان»، «دلشکسته»، «دایناسور» و «سربازان اعدام» دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز بوده است.

حرف‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فجر

مصطفی سلطانی | تهیه‌کننده:  محسن جسور، رفیق ۱۶ ساله من است‌ و در کار دیگری بودیم که ایده فیلم «شکار حلزون» شکل گرفت و با هم‌ کار را جلو بردیم. ما این فیلم را خیلی شخصی ساختیم و از ابتدا می‌دانستیم که «شکار حلزون» قرار نیست در چرخه اقتصادی سینما تاثیرگذار باشد. حتی پروانه ساخت این اثر را ویدیویی گرفتیم. همه عوامل هم بسیار دلی جلوی دوربین و پشت صحنه آن بازی کردند و حضور داشتند. زمان اصلی این فیلم ۱۵۰ دقیقه بود و بخش‌هایی را هم‌ کم کردیم. مثلا متاسفانه سکانس‌های مربوط به بی‌قراری مینو را کم کردیم‌ و شاید به این دلیل سکانس‌هایی برای مخاطبان قابل درک نبود.

محسن جسور | کارگردان:  این قصه جزو فیلم‌‌هایی بود که دوست داشتم بسازم. در حقیقت موضوع فیلمنامه، از جمله حوزه‌هایی بود که سال‌ها در حوزه عکاسی به آن پرداخته بودم. اسم اولیه فیلم «عطر مینو» بود که در طول بازنویسی، به این نتیجه رسیدم اسم گیرایی نیست؛ زیرا معتقدم که نام‌ یک اثر می‌تواند به فرم و دیده شدن فیلم هم کمک کرد. سعی کردم برای انتخاب فیلم، از ارایه تلویحی استفاده کنم‌ برای همین اشاره‌های ریزی به کاشت حلزون و خمیده بودن کاراکتر اول داشتیم.  این فیلم را خیلی دوستانه و دلی ساختیم. به نوعی، فضای خیلی حرفه‌ای نداشتیم که بگویم برای هر نقش کلی فکر کرده بودیم که چه بازیگری آن نقش را بازی کند! من فیلم ساخته‌ام که اینجا بیایم و در معرض قضاوت منتقدان قرار بگیرم. قطعا هر اثری ضعف‌هایی دارد. اقتباس آزاد از یک اثر، شیرین اما سخت است. ادبیات ستونی است که من به عنوان‌ نویسنده می‌توانم به آن تکیه کنم.

فرناز زوفا | بازیگر: من تاکنون تجربه‌های مختلفی با دیگر کارگردانان داشته‌ام؛ اما «شکار حلزون» برای من فیلمی شریف است و همکاری با تمامی عوامل این فیلم، برایم درس و تجربه‌ای بود که شروع دیگری در زندگی شخصی‌ام داشت. بخشی‌ از این تجربه، کار با زنده‌یاد حسام‌محمودی بود و بخش دیگری هم وجود داشت که منجر شد تا آدم صبور‌تری شوم.

موحد شادرو | تدوین‌گر: امسال سه فیلم در جشنواره فیلم‌ فجر دارم و همیشه سعی کردم تا ذهنیتم را به فیلمساز نزدیک کنم. من و محسن جسور، از دوران تحصیل در مدرسه پابه‌پای هم قدم برداشتیم و کارهای هنری زیادی انجام دادیم. من افراد زیادی را دیدم که درباره دروغ‌گویی فیلم ساختند، اما خودشان دروغ‌گو بودند. کسانی را دیدم که درباره تجاوز فیلم ساختند با وجود اینکه خودشان متجاوز بودند. با این حال باید بگویم که محسن جسور، فردی است که از انسانیت فیلم ساخته و خودش مانند اثرش است.

امیریل ارجمند | آهنگساز: از این که در چنین پروژه‌ای بودم، خرسند هستم. همان‌طور که موحد شادرو گفت، محسن جسور فردی کتابخوان و درست است. درضمن، متاسفانه من هم کسانی را دیده‌ام که دروغ می‌گویند اما درباره راست‌گویی فیلم‌ می‌سازند. در ابتدا قرار بود که من هم در فیلم بازی کنم و هم آهنگسازی کار را انجام دهم؛ اما در نهایت تصمیم بر این شد که فقط کار موسیقی را برعهده بگیرم. به اعتقاد من کارگردان خدای کار است و با تمام این تفاسیر گفته‌ شده، من فیلم را دوست داشتم. باید بگویم که تمامی عوامل بی غل و غش کارشان را انجام دادند و خشوحالم که بخشی از این کار بودم. من معتقد هستم وقتی متنی نوشته می‌شود، آن نوشته فقط از دیدگاه نویسنده نمی‌آید؛ بلکه سلسله اتفاق‌ها و تجربه‌های طی شده تا آن مطالب نوشته شود.منبع:فیلمو

مریم نظری

انتهای پیام/*

نظرات
0 0 رای ها
Article Rating
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 Comments
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x