فرار از خانه جهنمی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز :

دیگر از سخت گیری های پدرم و از بحث و جدل و دعواهایی که بین پدر و مادرم هر روز تکرار می شد خسته شده بودم تا اینکه به فکر فرار از این خانه جهنمی افتادم و هیچ چیز هم برایم مهم نبود و فقط می خواستم در این خانه نباشم.

دختری نوجوانی که حدوداً ۱۷ سال داشت همراه زنی میانسال که گویا مادرش بود وارد اتاق مشاوره شد. با احترام از آنها خواستم تا نشسته و مشکل خودشان را مطرح کنند. زن میانسال چادرش را صاف کرد وگفت: ۴۰روز پیش دخترم فرار کرده بود و دیشب توسط ماموران گشت دستگیر و به ما تحویل شد و به ما گفتند که باید برای مشاوره به اینجا بیاییم.

او ادامه داد: من خانه دارم و تا ابتدایی بیشتر درس نخواندم، شوهرم هم سیکل دارد و شغلش آزاد است. من دو تا پسر و همین یک دختر را دارم. حرف های مادر که به اینجا رسید از او خواستم تا اتاق را ترک کرده و مرا با دخترش تنها بگذارد. از دختر که تا این لحظه ساکت بود پرسیدم چرا فرار کردی؟ گفت: مدتها بود که داشتم به این موضوع فکر می کردم چون محیط خانه به خاطر سخت گیری های پدرم و بحث و جدل و دعواهایی که هرروز بین پدر و مادرم تکرار می شد به یک جهنم تبدیل شده بود. در خانواده ، پدر و مادرم همیشه به برادار هایم توجه و علاقه نشان می دهند و دو برادرم نیز بیشتر باهم سرگرم هستند و من در تنهایی و انزوا قرار دارم و کسی به من اهمیتی نمی دهد.

پدرم معتاد است و سر این موضوع والدینم همیشه با هم اختلاف دارند. پدرم فردی بدخٌلق و عصبی است وچندین بار مرا به شدت کتک زده وقبل از فرارم نیز چنان دستم را پیچاند که احساس کردم تمام رگ های دستم پاره شده و هنوز هم بعد از دو ماه نمی توانم دستم را درست حرکت بدهم.

نمی دانستم چه کار کنم. از این وضعیت درخانواده احساس ناخوشایندی داشتم چون فکر می کردم دیگر چه درخانه باشم و چه نباشم فرقی نمی کند. پدرم بیشتر وقتش را در بیرون از منزل سپری می کند و هراز گاهی هم که اعضای خانواده دقایقی کنار یکدیگر هستند درگیری داریم. این عوامل روی درسم اثر گذاشته بود و دچار افت تحصیلی شدم.

در مدرسه دوستانی داشتم که آنها هم مشکلاتی شبیه خودم داشتند. حتی مشکل بعضی از آنها بیشتر ازخود من بود. صبا یکی از این افراد بود.او تا به حال چندین بار سابقه فرار داشت وقتی از مشکلاتم با او صحبت کردم ، تشویقم کرد که با هم فرار کنیم. یکباره تصمیم گرفتم که خودم را از این شرایط خانوادگی نجات بدهم.پیشنهادش را قبول کردم و با صبافرار کردیم و به منزل دوست پسر صبا رفتیم. برای به دست آوردن خرجی خودمون مجبور شدیم تو یه مغازه روسری فروشی کارکنیم.ما صبح ها تا ۱۲ شب کار می کردیم و شب ها به خونه ی فرهاد می رفتیم تا اینکه دیشب توسط ماموران گشت دستگیر شدیم.

بعد از حرف های دختر، آسیب ها و عواقب خطرناک فرار از خانه برایش بیان و در ادامه جلسه مشاوره در خصوص نحوه رفتار با فرزندان و تفاوت های رفتار با فرزند پسر و دختر در خانواده برای پدر و مادر وی برگزار و همچنین اقدامات لازم در خصوص اعزام پدر خانواده به یکی از مراکز ترک اعتیاد و درمان هرچه سریع تر وی انجام یافت.

کودکان، قربانی اختلاف والدین

باید اذعان کرد خانواده ای که در آن محبت کافی به فرزندان عرضه نمی شود، خانواده ای نابسمان است و موجب نارسایی در ابعاد مختلف رشد جسمانی، روانی، عاطفی و به خصوص اجتماعی آنان می شود. تردیدی نیست که یک نگاه محبت آمیز یا نوازش مهربانانه پدر و مادر، رفتار نوجوان را به سوی خلاقیت، خیر ونیکی تغییر جهت می دهد.

توجه کردن و محبت کردن یک نیاز روانی و تقویت کننده مثبت است اما باید در عین حال آگاه باشیم کجا ، کی ، به چه میزان وچگونه از این تقویت کننده استفاده کنیم.

از عوامل بسیار مهمی که باعث فرار فرزندان از خانه می شود اختلاف خانوادگی بین والدین است. بد رفتارهای جسمی و طرد شدن از سوی خانواده فرزندان به ویژه دختران نوجوان را مجبور می کند که برای رهایی از درد، رنج ، احساس حقارت و خُرد شدن شخصیت خود از خانه بگریزند.

در حقیقت اختلافات خانوادگی را باید آتش پنهانی دانست که دامن کودکان را می گیرد و آنها را قربانی می کند. خانواده ای که پر از تشنج و اختلاف است، نقش مهمی در کج رفتاری نوجوانان دارد. زیرا منازعه پدر ومادر، پرخاش ها وکشمکش های خانواده شرایط نامطلوبی برای زندگی فرزندان ایجاد می کند و هر چه میزان اختلاف بین والدین شدیدتر باشد ، والدین نه تنها کمتر قادر خواهند بود که پدر ومادر خوب ونمونه ای برای فرزندان خود باشند ، بلکه به همان مقدار نیز رفتارهای ناسازگرانه، ضد اجتماعی و اختلالات شخصیتی را برای فرزندان به دنبال دارد که اولین واکنش به آن نیز فرار از منزل است.

فرزانه افشاری، کارشناس ارشد مشاوره، مرکز مشاوره آرامش پلیس اصفهان

انتهای پیام/*