نگذار ماهی دلت بمیرد برخیز بهار منتظر است

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز :

به گزارش واحد اطلاع رسانی معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان اصفهان، زمستان با تمام شکوه و سرمایش، با قداست برف اش بر تن سرمازده زمین و باران ها و رگبارهای گاه به گاهش، کوله بارش را برای رفتن بسته است و نسیم بهاری آهسته آهسته دارد درختان سرما زده را از خواب زمستانی بیدار می کند.
برف ها دست به دست هم داده اند تا بر تن خشک و لبان ترک خورده زاینده رود مرهمی شوند و اشک شوق را به چشمان خشک و کویری مردمان اصفهان بازگردانند تا کشاورزان این خطه رویائی جشن برکت نعمت بگیرند. صدای پچ پچ پرستوهای مهاجر به گوش می رسد، نجوای گنگ بلبلان را در موسم بهار می شنوی؟
به آسمان نگاه نکن، به نشانه ها نگاه کن، سردی هوا و گرفتگی آسمان طبیعی است، چون زمستان دارد آخرین قدرت هایش را نمایش می دهد، اسفند از رفتن و تقدیم طبیعت به بهار حسودی اش می شود و اینگونه چهره آسمان را در هم کرده است، شاید هم از غم دوری و بازگشت دوباره بعد از سه فصل وحشت دارد، زمستان ترس مبهمی دارد که مبادا تا زمستانی دیگر خیلی از انسان های زمین زمستان عمرشان طی شده باشد و جای خالی خیلی ها را احساس کند. زمستان نگران است و از بهار می خواهد عطر نسیم اش را در تمام دل ها بپیچاند تا در موسم بهار غم و کینه ای در دل ها باقی نماند چون می داند جوانه بهار در دل هایی می نشیند که خانه دلشان را خانه تکانی کرده اند و پاکی تنها در پاکی تجلی می شود، آیینه ای در مقابل آیینه.
آب شدن برف ها، بازیگوشی گنجشک ها و سینه سرخ ها و بازگشت پروانه ها به تو بشارت می دهد که زمستان غم هم رفتنی است و دیر یا زود با صدای پای بهار، غم ها هم نرم نرمک از زندگی ات رَخت خواهند بست. این چرخش فصل ها زیبایی اش تنها در خلق تصاویر بدیع از طبیعت و شاهکار خداوند فصل ها نیست بلکه کتاب طبیعت عظیم ترین درس ها را می آموزد از عطوفت و بخشش بهار تا پایداری تک- تک موجودات در سرما و یخ زمستان. کافی است چشمانت را از زندگی مصنوعی و بدون عاطفه ای که این روزها در میان هیاهوی ماشینی شدن این روزها فراهم کرده ای برداری و به آسمان، زمین و بازی شکوفه و باد بنگری، آن وقت متعجب خواهی شد که دلت کودکانه می خندد و در همه فصول زندگی ات لبخندی به پهنای عظمت بهار و صبری به اندازه زمستان تو را آبدیده خواهد کرد.

پس برخیز تا دیرتر نشده است تا چهار فصل دیگر از زندگی ات به فراموشی در لابه لای این دنیای مدرن قربانی نشده است، به آسمان نگاه کن حتی اگر ابری هم باشد، روزها خورشید و شبانگاهش ماهتاب به تو نگاه می کنند، چشم در چشم و به تو انرژی می دهند و چشم انتظار تولد دوباره تو در روزهای آفتابی و شب های پرستاره اند. راستی بالاتر از خورشید، ستاره ها و ماهتاب و عظیم تر از تمام موجودات کره زمین، خدایی هست در آن سوی آسمان ها، خدایی که محبت اش چون پروانه ای بر دلت می نشیند و یاری اش در ثانیه ثانیه ها به تو نهیب می زند هر کی بودی و هرچه کردی هم اکنون برخیز و بسم ا.. الرحمن الرحیم بگو تا دلت عزم اش صد چندان شود و در این نوبهار در خویشتن انقلابی برپا کند. در آیینه به خود نگاه کن، این بار نگاهت سطحی نباشد به عمق جانت نگاه کن، نگو خوبی، تو باید بهترین شوی؛ نترس بدی و خلافکار، دل های بسیاری شکسته ای و حق ها خورده ای آن آیینه را بشکن در این آیینه که خداوند نورش را بر تو می تاباند بنگر..
برخیز سفره هفت سین را اول در دلت بچین، سفره ای از ابریشم خالص عشق و دوست داشتن، سیبی سرخ از محبت را در آبی به زلالی رحمت پروردگار بینداز تا در گردش روزگار عمرت محبت نیز پابه پای ثانیه هایش عطر دوستی بیفشاند، سکه ای از رزق و روزی دل و صدقه دل های پاک کنار بگذار اما تنها یک سکه کافی است، بگذار دیگر سکه هایت را به دل های دیگر ببخشی، بگذار آن ها از رزق دلت شاد باشند. سنبل و سبزه را در سفره دلت بگذار تا روحت همیشه خوشبو و دیدنی باشد حتی در سختی ها و فشارهای روزگار، چه عیب دارد بوی عطر صداقت ات تا آن سوی آسمان ها بپیچد؟ سنجد، سماق و سمنو همه نعمت اند، نعمت سلامتی، زندگی و خانواده که باید چشم هایت را در آب باران عظمت و کرامت خداوند غسل دهی تا آن ها را به هیچ چیز نبخشی.
برخیز و آب دلت را عوض کن، این آب راکد در کاسه دلت بو افتاده است. برخیز، وضو بساز و از چشمه جوشان و پر برکت خالق زیبایی ها، مُشتی آب در دلت بریز، ماهی زندگی ات را در آن رها کن و یادت باشد، زندگی چون ماهی سرخی است که به زلالیت دلت نیاز دارد.. نگذار ماهی دلت بمیرد… برخیز بهار منتظر است، برخیز و خانه تکانی دلت را شروع کن…
نازیلا انصاری پور

انتهای پیام/*