به گزارش پایگاه خبری احوال نیوز به نقل از ایرنا، تا دو ماه پیش سرخط اخبار رسانه ها بیشتر درباره بحران اقتصادی ونزوئلا و تحریم انتخابات از سوی مخالفان دولت نیکلاس مادورو رئیس جمهوری این کشور بود تا اینکه سر و کله «خوان گوایدو» سیاستمدار جوان مخالف پیدا شد.
در حالی که جناح مخالف مادورو بسیار متشتت و پراکنده بود، دو تن از سران مخالف طرحی را برای متحد کردن آنان و ساقط کردن دولت پیشنهاد کردند.
براین اساس، گوایدو در اوایل دی ماه به عنوان رئیس مجمع ملی ونزوئلا که در دست مخالفان است، انتخاب شد و ۱۵ دی ماه با ادای سوگند خط مشی جدیدی در سیاست این کشور را آغاز کرد که نقطه عطفی در تحولات بعدی بود.
گوایدو مخالفت خود را به صورت علنی با دوره جدید ریاست جمهوری مادورو اعلام و تصریح کرد: زمانیکه مادورو برای دوره دوم در ۱۰ ژانویه (۲۰ دی) به عنوان رئیس جمهوری سوگند یاد کند، وی عملا این سمت را غصب خواهد کرد.
گوایدو ادامه داد: مادورو از ۱۰ ژانویه به بعد به طور عملی سمت ریاست جمهوری را غصب و به زور آن را تصاحب خواهد کرد. مجمع ملی ( کنگره) به عنوان تنها قدرت مشروع انتخاب شده از سوی مردم، به طور رسمی نماینده ونزوئلایی ها است.
در واقع این اعلام رهبر جدید مخالفان مادورو بخشی از برنامه ۸ مرحله ای آنان برای ساقط کردن مادورو و برگزاری انتخابات جدید بود که با حمایت واشنگتن و متحدان منطقه ای آن کلید خورد.
براساس برنامه جدید مخالفان، ابتدا بر غاصب بودن مادورو تاکید و سپس مجمع ملی که در دست مخالفان است به عنوان تنها نماینده قانونی ونزوئلا در جامعه بین المللی معرفی می شود.
سپس نهادی انتقادی ایجاد و برای بازپس گرفتن قدرت از کسانی که مخالفان آن ها را غاصب می نامند اقدام می شود. در مرحله پنجم از کشورها و سازمان های بین المللی درخواست می کنند که صاحبان جدید قدرت در ونزوئلا را به رسمیت بشناسند.
مرحله ششم که مرحله ای بسیار مهم و کلید آغاز دخالت مستقیم و آشکار خارجی در امور ونزوئلا است، درخواست و اعطای مجوز برای ورود کمک های به اصطلاح بشردوستانه به این کشور است.
پس از این مراحل، برنامه مخالفان این است که صندوقی برای بازگرداندن اموال دولتی ونزوئلا به دست خودشان ایجاد کنند و سپس در مجمع ملی که در اختیار خود آن ها است، قانونی برای انتقال قدرت به تصویب برسانند.
مادورو در حضور نمایندگان بسیاری از کشورهای جهان روز ۲۰ دی ماه سوگند ریاست جمهوری یاد کرد و از همان زمان دخالت های آشکار واشنگتن با «غاصب» خواندن و درخواست کناره گیری وی آغاز شد.
چند روز بعد گوایدو در اجرای یکی از مراحل نقشه مخالفان، خود را به عنوان رئیس دولت موقت ونزوئلا اعلام کرد و به سرعت از سوی آمریکا و متحدانش در منطقه و اروپا مورد شناسایی قرار گرفت.
دولت مادورو اگرچه در دو سال گذشته در ایام پیش و پس از انتخابات برخوردهایی با معترضان در خیابان ها داشت، اما این ناآرامی ها تا چند روز اخیر فروکش کرده بود و اگر تظاهراتی هم انجام می شد بدون برخورد میان مخالفان و پلیس خاتمه می یافت.
اما با تشدید روند دخالت های آمریکا در امور داخلی ونزوئلا با بهانه قرار دادن ارسال کمک های بشردوستانه به این کشور کم کم بر شدت اعتراضات افزوده شد و مخالفان وارد درگیری با نیروهای امنیتی و مسلح این کشور شدند.
دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در حالی که به شدت با ورود مهاجران به این کشور مخالف است و حتی از موانع فیزیکی همچون ساخت دیوار در مرز با مکزیک برای جلوگیری از ورود مهاجران از جمله مهاجران ونزوئلایی استفاده می کند، در اقدامی حاکی از دورویی بدون دریافت مجوز از دولت رسمی و قانونی ونزوئلا محموله های کمک به این کشور ارسال کرد.
مقام های آمریکایی در چند هفته گذشته به صورت روزانه درباره امور داخلی ونزوئلا اظهار نظر کرده اند و مایک پمپئو وزیر خارجه ترامپ ونزوئلا را در اولویت کاری خود قرار داده و هر روز چندین بار پیام های توئیتری در ارتباط با این کشور به ویژه کمک های بشردوستانه منتشر می کند.
با وجود آنکه دولت مادورو و ارتش ونزوئلا اعلام کردند که از دریافت هرگونه کمک از سوی واشنگتن خودداری خواهند کرد، دولت ترامپ همچنان به ارسال محموله ها ادامه داد و آن ها را در شهر کوکوتا در کلمبیا در نزدیکی مرز ونزوئلا مستقر کرد تا همچنان بهانه ای برای فشار به دولت مادورو داشته باشد.
در جنجال ارسال همین کمک های به اصطلاح بشردوستانه بود که ترامپ و مشاورانش از جمله جان بولتون مشاور امنیت ملی او از همه گزینه ها از جمله گزینه نظامی علیه ونزوئلا سخن گفتند. حتی عبارتی روی برگه یادداشت بولتون که از سوی عکاسان در کنفرانس خبری شکار شده بود، حکایت از پیشنهاد استقرار چند صد نیروی نظامی آمریکایی در کلمبیا داشت.
در این میان گوایدو نیز با اظهار نظری در رابطه با دخالت نظامی آمریکا در ونزوئلا وابستگی خود به کاخ سفید را بیش از پیش آشکار کرد. او در گفت و گو با خبرگزاری فرانسه موضوع احتمال دخالت نظامی واشنگتن را رد نکرد که این موضع گیری واکنش شدید علیه او حتی از سوی کشورهای همسایه ونزوئلا را در پی داشت.
در حالی که ارسال کمک های بشردوستانه برای تسکین بحران های انسانی و اقتصادی انجام می پذیرد، اما در موضوع ونزوئلا همه شواهد حاکی از آن است که کمک بشردوستانه اسم رمزی برای باز کردن دروازه های این کشور به روی دخالت های مستقیم آمریکا است.
اسب تروای کمک های بشردوستانه واشنگتن اکنون در مرز ونزوئلا است و در اولین درگیری های جدی که این کمک ها آغازگر آن بوده، روز یکشنبه (به وقت محلی) دست کم ۲۵ نفر در درگیری میان مردم و نیروهای نظامی این کشور کشته شدند.
گوایدو رئیس جمهوری خودخوانده ونزوئلا هفته گذشته روز یکشنبه را به عنوان ضرب الاجلی برای ورود این کمک ها تعیین کرد و از همان زمان بروز درگیری در این رابطه قابل پیش بینی بود. برخی از کامیون های حامل این کمک ها به سمت مرز حرکت کرد و با مقاومت ارتش ونزوئلا برای جلوگیری از ورود غیرقانونی این محموله ها مواجه شد.
در همین حال گوایدو که رسما ممنوع الخروج است، برای اجرای فاز دیگری از نقشه خود به صورت غیرقانونی به کلمبیا سفر کرد تا در نشست گروه لیما که برای براندازی دولت ونزوئلا تشکیل شده شرکت و با مایک پنس معاون رئیس جمهوری آمریکا دیدار کند.
پنس قرار است امروز در این نشست «گام های مشخص» و «اقدامات واضحی» علیه دولت کاراکاس را اعلام کند که به احتمال زیاد بر محور کمک های بشردوستانه می چرخد.
اکنون باید دید آیا گوایدو دروازه های ونزوئلا را به روی این اسب تروا باز می کند تا کشورش را که سمبل مقاومت آمریکای لاتین مقابل امپریالیسم است، در اختیار مداخله گرایان کاخ سفید قرار دهد؟
انتهای پیام /*
