فروپاشی
گوشی تلفن همراه من خیلی ساده‌تر از این گوشیهای هوشمند امروز است که خیلیها حداقل یکی از آن را دارند.
یک گوشی ارزان قیمت با کیفیتی معمولی که به اندازه کافی کارهای شخصی من را راه می‌اندازد.
چند روز پیش در محیطی گرم قرار گرفتم.
پیامی بر صفحه آن ظاهر شد که به خاطر جلوگیری از آسیب جدی به گوشی بسیاری از برنامه‌ها از دسترس خارج شد.
تعجب کردم چرا که هیچ گونه تنظیمی بر روی گوشی انجام نداده بودم.
باز دیدم که به صورت اتوماتیک‌وار گوشی خاموش شد.
بعد که گوشی را مجددا روشن کردم همان پیام اومد. برای حفاظت از گوشی در برابر گرمای بیش از حد و آسیب جدی به تمام گوشی، راهی به جز خاموشی بی اختیار، تمام سامانه نمانده بود.
موضوع برایم جالب بود.
در فضای مجازی به دنبال اطلاعات بیشتر گشتم. با اصطلاح فروپاشی یا خاموشی گسترده برق و یا همان Black out
آشنا شدم.
اینکه شبکه سراسری برق گاهی به دلایل متفاوتی از جمله اتصال روی شبکه‌های انتقال، از دست رفتن بخشی از منابع تولید یا پستها، نوسان زیاد فرکانس، به طور کلی از دست می‌رود. یعنی خاموشی بزرگ.
آنچه بیشتر نظرم را جلب کرد این بود که برگشتن به شرایط عادی خیلی زمان می‌برد.
وصل مجدد این شبکه‌ها و زنجیره انتقال برق به زمان زیادی محتاج است و این یعنی اختلال در زندگی بشر امروزی.
بخشی از مقابله با این اتفاق ناگوار، اقدامات و راهکارهای فنی است. بخشی نیز به عموم مردم باز می‌گردد که در تابستان با رعایت نکاتی ریز و اما شدنی گامی بزرگ در حفظ شبکه بردارند.
اقداماتی همچون تنظیم دمای کولرهای گازی بر ۲۴، یا استفاده از دور کند کولرهای آبی و خارج کردن وسایل پر مصرف برقی در ساعات اوج مصرف.
این اقدامات شدنی است و خللی به رفاه ما وارد نخواهد کرد. اما از فروپاشی شبکه برق جلوگیری می‌کند.
آیا آخرین باری که شبکه برق ایران دچار فروپاشی شد را به یاد داریم؟
محسن جوادی آزاد
انتهای پیام/*
