پای درس ایثار | وقتی معلم نجف‌آبادی مرهمی بر سانحه سوختگی دانش‌آموزش می‌شود
روایت اکرم محمودی آموزگار پایه دوم ابتدایی شهرستان نجف‌آباد در رویارویی با دانش‌آموزی که در سانحه سوختگی دچار مشکل شده است حکایت دیگری از دلدادگی و ازخودگذشتگی معلمان ایران‌زمین دارد.
خانم محمودی، آموزگار پایه دوم ابتدایی شهرستان نجف‌آباد ماجرای رویارویی با دانش‌آموزی خاص در کلاس درس را چنین روایت می‌کند: چند هفته از شروع سال تحصیلی گذشته بود که به دلایلی محل کارم تغییر کرد؛ در از میان همکاران و کادر مدرسه تازه، کسی در خصوص حضور دانش‌آموزی خاص با مسئله‌ای ویژه در کلاسم به من اطلاع نداده بود تا در حین حضوروغیاب و تلاش برای ارتباط با دانش‌آموزان، با او مواجه شدم.
مشکل ظاهری این دانش‌آموز، فکر خانم محمودی را به‌شدت درگیر می‌کند و وی برای درک علت تفاوت ظاهری دانش‌آموز خاصش با سایر دانش‌آموزان، با معاون پرورشی مدرسه صحبت می‌کند.
خانم محمودی پس از چندی متوجه می‌شود که برادر این دانش‌آموز هم، مشکل مشابهی دارد و پس از پیگیری درمی‌یابد که سانحه آتش‌سوزی، موجب شده تا این دانش‌آموز و برادرش دچار سوختگی شوند و این کودک خردسال با ظاهری که هنوز آثار سوختگی در آن هویدا است در کلاس درس حاضر شود.
معلم دلسوز نجف‌آبادی از تحقیق در خصوص وضعیت دانش‌آموزش صحبت می‌کند و می‌گوید: وضعیت ظاهری مهتاب، ذهنم را به‌شدت درگیر کرده بود و پس از تحقیق متوجه شدم حادثه آتش‌سوزی، منجر به فوت مادر این کودک هم شده است و مهتاب نیز مدت زیادی را در بیمارستان سپری کرده و پس از بهبود وضعیتش، در کلاس درس و برای ادامه تحصیل حاضر شده بود.
خانم معلم شرایط خاص این کودک را درک می‌کند و از احساس وظیفه مادرانه‌ای می‌گوید که موجب می‌شود تا برای بهبود فرزندش تمام تلاش خود را به‌کار گیرد و با این کار، از دانش‌آموزی که هم تکرار پایه شده بود و هم از لحاظ روحی و جسمی بسیار آسیب‌پذیر بود حمایت کند.
این معلم دلسوز روایتش را این‌طور ادامه میدهد: با سایر هم‌کلاسی‌های مهتاب در خصوص نحوه ارتباط با او بسیار کار کردم تا از منزوی شدنش جلوگیری کنم و در نتیجه این کار، به‌مرور وضعیت حضور مهتاب در میان دانش‌آموزان بهبود یافت.
خانم محمودی از شروع به کار درسی با دانش‌آموز آن‌هم از سال گذشته می‌گوید و به دلیل اینکه از لحاظ درسی با انتظارات بسیار فاصله داشت به طور ویژه برای کمک به او برنامه‌ریزی می‌کند و با هماهنگی خانواده مهتاب وی را در منزل شخصی خود و خارج از ساعات مدرسه آموزش میدهد.
خانم معلم ابراز می‌کند: هفته‌ای سه جلسه با مهتاب کلاس فوق‌العاده داشتم و هرازچند گاهی به دلیل رشد درس‌هایش برای او جایزه می‌خریدم؛ پس از مدتی رشد مهتاب کاملاً محسوس بود و توانستیم در عرض چند ماه کار به سطح قابل‌قبولی برسیم.
خانم محمودی می‌گوید: من همیشه همراهی خانواده‌ام را در کمک به دانش‌آموزانم، و به‌ویژه مهتاب، داشته‌ام و برکت این کار را در زندگی خود و به‌خصوص فرزندانم دیده‌ام.
مهدی جمشیدی
انتهای پیام/*
