مزاحمت برای نوامیس، علل و عوامل گرایش به این آسیب اجتماعی
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز :
موضوع مزاحمت های خیابانی و تعرض و مزاحمت برای نوامیس به عنوان یکی از نشانگان آسیب اجتماعی و یک پدیده مخرب اجتماعی در جامعه روز به روز در حال افزایش است به گونه ای که به عنوان بخشی از تجربه ناهنجار اجتماعی روزمره دختران و زنان تبدیل شده است، برخی از بانوان معتقدند مزاحمت های خیابانی آسایش و امنیت آنان را به مخاطره انداخته و حضور اجتماعی شان را با مشکل مواجه می سازد.
مزاحمان خیابانی گروه ناهمگون و متفاوتی هستند که عبارتند از جوان، نوجوان، میانسال و عموماً در هر شغل و طبقه اجتماعی این افراد صرف نظر از ظاهر یک زن، تحصیلات، پایگاه اجتماعی و یا حتی وضعیت تأهل او، به ایجاد مزاحمت مشغولند و متأسفانه این پدیده تبدیل به یک بیماری اجتماعی شده است و این افراد می توانند جامعه را با چالشهایی مواجه کنند که این موضوع نیازمند بررسی و واکاوی علمی توسط نهادهای مرتبط می باشد.
در مزاحمت بزه دیده به عنوان یک سوژه جنسی مورد تعرض و مزاحمت قرار می گیرد. البته لازم به ذکر است که رفتارهای آزاردهنده ممکن است به لحاظ ابعاد دیگری از هویت بزه دیده نظیر قومیت، نژاد و یا مذهب صورت پذیرد؛ مثل رفتارهای ناشایستی که با اتباع برخی کشورها در یک جامعه صورت می پذیرد. از این رو می توان در کنار مزاحمت نوامیس انواع دیگری نظیر مزاحمت قومی و مزاحمت نژادی را متصور شد.
با توجه به طیف گسترده رفتارهایی که در قلمرو مزاحمت قرار می گیرد، بیان تعریفی جامع و از آن چندان آسان نیست؛ اما تمرکز بر وجوه اشتراکی که این رفتارها دارند، ما را در جهت نیل به هدف کمک می کند. از نظر عنصر مادی، مزاحمت طیف وسیعی از رفتارهای لفظی و غیرلفظی را در بر می گیرد، رفتارهایی که نوعاً مرعوب کننده، آزاردهنده و یا تحقیرکننده هستند. البته باید توجه داشت که مزاحمت نوامیس جرمی مطلق بوده و تحقق نتیجه به این معنا که عملاً فرد از رفتار ارتکابی ناراحت شده و یا نزد جمع معینی تحقیر شود، شرط نیست.
گفتار و رفتارهای سخیف و دور از شخصیت و یا به اصطلاح متلک گفتن و به کاربردن فحش و ناسزا، اعمالی که باعث تهدید امنیت زنان شود مثل ممانعت از عبور آنها یا بستن راه بر آنان و گاهاً لمس غیرقانونی و نامشروع، تعقیب مصرانه و یا آزار کلامی و تعرض فیزیکی و یا برهم زدن آرامش و خدشه دار کردن منزلت زن از مصادیق ایجاد مزاحمت می باشد، نباید فراموش کرد که انواع مزاحمت‌های رایج، مدام در حال تغییر و دگرگونی است. مثلا شاید در یک دهه گذشته، مزاحمت‌های تلفنی را میشد در صدر رایج ترین نوع مزاحمت به حساب آورد، اما حالا با گسترش ضریب نفوذ اینترنت در خانواده‌ها، این مزاحمت‌ها به محیط‌های مجازی کشیده شده است.
هر چند بسیاری از رفتارهای تشکیل دهنده این جرم، دارای ماهیت جنسی هستند، اما مزاحمت جنسی لزوماً به رفتارهای جنسی محدود نمی گردد. هرگونه رفتار آزاردهنده ای که با توجه به هویت طرف مقابل به عنوان یک سوژه جنسی صورت پذیرد، مزاحمت جنسی تلقی می گردد. مثلاً بکارگیری الفاظ آزاردهنده ای که برای تحقیر جنسی یک زن به کار گرفته شود مصداق این جرم است، هرچند که طبیعت جنسی نداشته باشد.
یکی از وظایف اصلی فرماندهی انتظامی برقراری و حفظ امنیت روحی، روانی و جسمی آحاد جامعه می باشد. وجود امنیت اجتماعی برای آحاد جامعه اعم از زن و مرد به عنوان بستر اصلی رشد و توسعه در آن جامعه دیده می‌شود. این مقوله (امنیت اجتماعی) در هر نظام اجتماعی رکن اساسی بوده و بسیاری از جوامع اولویت اصلی خود را به برقراری امنیت اختصاص می‌دهند. هرچند اگر جامعه‌ای بخواهد به صورت صددرصد امنیت داشته باشد امکان‌پذیر نیست چرا که هر جامعه‌ای با فرهنگها و تربیت‌های متفاوتی تشکیل شده است و همواره حدودی از جرم و آسیب در آن دیده می‌شود ولی گاهی این احساس کم و زیاد می‌شود که کاهش آن در هر جامعه‌ای معضل بوده و باید در صدد رفع این معضل قدم برداشت.
حال اگر زنان را نیمی از جامعه بدانیم، لازمه امنیت جامعه در گرو امنیت این قشر می‌باشد که مزاحمت علیه آنان عرصه عمومی را به محیطی ناامن و نامطلوب برای فعالیت اجتماعی‌شان مبدل می‌کند چرا که این مزاحمت‌ها عواملی هستند که با یورش به فضای خصوصی این قشر باعث احساس تحقیر شخصیتشان شده و امنیت آنان را به مخاطره می‌اندازد.
سرتیپ دوم محمد رضا هاشمی فر، جانشین فرمانده انتظامی استان اصفهان
انتهای پیام/*
