اقتصاد پاشنه آشیل ایران (۲) - پایگاه اطلاع رسانی احوال | اخبار ایران و جهان

قسمت دوم / تحریم ها علیه ایران

پایگاه خبری احوال نیوز ؛

قسمت دوم / تحریم ها علیه ایران

تعدادی از تحریم ها علیه ایران توسط تعدادی از کشورها به ویژه امریکا و نهادهای بین المللی اعمال شده است، آمده است. ایران تا زمانی که روسیه پس از حمله به کشور همسایه اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ از آن پیشی گرفت، تحریم‌شده‌ترین کشور جهان بود.[۱]

اولین تحریم ها توسط آمریکا در نوامبر ۱۹۷۹ پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران توسط دانشجویان پیرو خط امام اعمال شد. این تحریم‌ها در ژانویه ۱۹۸۱ پس از آزادی گروگان‌ها لغو گردید، اما در سال ۱۹۸۷ در واکنش به اقدامات ایران در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ مقابل عملکرد خصمانه آمریکا ، مجدداً توسط دولت آامریکا اعمال شد. ۲] تحریم ها در سال ۱۹۹۵ گسترش یافت و شامل شرکت هایی شد که با دولت ایران معامله می کردند.[۳]

سومین تحریم در دسامبر ۲۰۰۶ و بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از اینکه ایران از اجرای قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت سازمان ملل متحد که خواستار توقف برنامه غنی سازی اورانیوم از سوی ایران بود، خودداری کرد، اعمال شد. در ابتدا، تحریم های آمریکا سرمایه گذاری در نفت، گاز و پتروشیمی، صادرات فرآورده های نفتی تصفیه شده و معاملات تجاری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف قرار داد. این شامل معاملات بانکی و بیمه (از جمله با بانک مرکزی ایران)، حمل و نقل، خدمات میزبانی وب برای فعالیت های تجاری، و خدمات ثبت نام دامنه بود.[۴]

طی سال‌ها، تحریم‌ها آسیب جدی به اقتصاد و مردم ایران وارد کرده است. از سال ۱۹۷۹، آمریکا با نگاهی خصمانه تلاش‌های بین‌المللی را برای استفاده از تحریم‌ها برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های ایران، [۵] از جمله برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران، که دولت‌های غربی ادعا دارند برای توسعه توانایی تولید سلاح‌های هسته‌ای ایجاد شده ، رهبری کرده است. جمهوری اسلامی ایران بارها اذعان داشته که برنامه هسته ای اش برای اهداف غیرنظامی، از جمله تولید برق و مقاصد پزشکی است.[۶]

زمانی که مذاکرات هسته ای بین ایران و دولت های غربی به بن بست خورد و به عنوان یک شکست تلقی شد، سناتورهای آمریکایی از آن به عنوان دلیلی برای اعمال تحریم های اقتصادی شدیدتر علیه ایران یاد کردند.[۷] در ۲ آوریل ۲۰۱۵، گروه ۱+۵ و ایران در نشست لوزان سوئیس به توافقی موقت بر سر چارچوبی دست یافتند که پس از نهایی شدن و اجرا، اکثر تحریم‌ها در ازای محدودیت‌هایی بر برنامه هسته‌ای ایران که حداقل برای مدت طولانی تمدید شده بود ، بایست لغو می‌شد.[۸][۹][۱۰][۱۱] توافق نهایی، برنامه جامع اقدام مشترک، در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۵ به تصویب رسید.[۱۲] در نتیجه تحریم های سازمان ملل در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۶ لغو شد.[۱۳] در ۸ مه ۲۰۱۸، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد که ایالات متحده از توافق هسته ای ایران خارج می شود. تحریم‌های ایالات متحده در نوامبر ۲۰۱۸ مجدداً برقرار شد و در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ برای پوشش بخش مالی ایران گسترش یافت. معافیت‌های موقت به برخی کشورها برای ادامه واردات نفت کاهش ‌یافت .

در ۲۱ فوریه ۲۰۲۰، ایران در لیست سیاه FATF قرار گرفت.[۱۴]

تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ منقضی شد، همانطور که در توافق هسته ای ۲۰۱۵ ایران توافق شده بود و به ایران اجازه می داد تجهیزات نظامی خارجی وارد کند.

تحریم های آمریکا علیه ایران در نوامبر ۱۹۷۹ پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران آغاز شد. این تحریم ها با دستور اجرایی ۱۲۱۷۰ که شامل مسدود کردن حدود ۸٫۱ میلیارد دلار از دارایی های ایران از جمله سپرده های بانکی، طلا و سایر اموال و تحریم تجاری بود،آغاز شد. تحریم‌ها در ژانویه ۱۹۸۱ به عنوان بخشی از توافقنامه الجزایر که توافقی برای آزادی گروگان‌ها از طریق مذاکره بود، برداشته شد.[۱۵]

تحریم های آمریکا از سال ۱۹۸۴

تحریم های ایالات متحده علیه ایران در حالی که جنگ ایران و عراق که در سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز شد، در جریان بود، در سال ۱۹۸۴، آمریکا فروش تسلیحات و همه کمک های ایالات متحده به ایران را ممنوع کرد.

در سال ۱۹۹۵، رئیس جمهور بیل کلینتون در واکنش به برنامه هسته ای ایران و حمایت ایران از حزب الله، حماس و جهاد اسلامی فلسطین، چندین دستور اجرایی در رابطه با ایران صادر کرد. فرمان اجرایی ۱۲۹۵۷ مورخ ۱۵ مارس ۱۹۹۵، سرمایه گذاری ایالات متحده در بخش انرژی ایران را ممنوع کرد، و فرمان اجرایی ۱۲۹۵۹ در تاریخ ۶ مه ۱۹۹۵، تجارت و سرمایه گذاری ایالات متحده در ایران را ممنوع کرد.

قانون تحریم‌های ایران و لیبی (ILSA) در ۵ اوت ۱۹۹۶ (H.R. 3107, P.L. 104-172) امضا شد.[۱۶] (ایلسا در سال ۲۰۰۶ به قانون تحریم‌های ایران (ISA) تغییر نام داد که تحریم‌ها علیه لیبی پایان یافت.[۱۶]) در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۳، اعضای مجلس نمایندگان ایالات متحده با ۴۰۰ رأی موافق مصوب گردید.[۱۷] ]

در ۸ می ۲۰۱۸، دونالد ترامپ، اعلام کرد که ایالات متحده از توافق هسته ای ایران خارج می شود.[۱۸][۱۹] پس از خروج این کشور ، اتحادیه اروپا در ۷ آگوست ۲۰۱۸ قانون مسدجدیدی را برای لغو تحریم های ایالات متحده در تهیل کشورها برای تجارت با ایران وضع کرد.[۲۰]

چهارمین مجموعه تحریم‌های آمریکا از نوامبر ۲۰۲۲ اجرایی شدکاخ سفید گفت که هدف از تحریم ها تغییر رژیم نیست، بلکه این است که ایران را وادار به تغییر سیاست های منطقه ای خود، توقف حمایت از گروه های شبه نظامی منطقه و پایان دادن به برنامه موشک های بالستیک خود کند.[۲۱] در سپتامبر ۲۰۱۹، یک مقام آمریکایی اعلام کرد که ایالات متحده هر کسی را که با ایران معامله کند یا نفت آن را خریداری کند، تحریم خواهد کرد.[۲۲] همچنین در سپتامبر ۲۰۱۹، ترامپ پس از ااتهام بی اساس به ایران مبنی بر حمله مشکوک ایران به تأسیسات نفتی کلیدی عربستان سعودی، گفت که به وزارت خزانه‌داری دستور داده است تا تحریم‌ها علیه ایران را «به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش دهد». تحریم‌های جدید بانک ملی ایران را هدف قرار داد.[ یک مقام ارشد دولت ترامپ گفت که تحریم‌های جدید دارایی‌های مالی حلقه درونی رهبر معظم انقلاب را هدف قرار داده است.[۲۳] با این حال، طبق گزارش نیویورک تایمز،هیچ مدرکی دال بر اینکه تهران هرگونه نقشی در حملاتی که بر تاسیسات نفتی عربستان سعودی تأثیر گذاشت، یافت نشد.[۲۴]

شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۲۵ اوت ۲۰۲۰ از تلاش ایالات متحده برای اعمال مجدد تحریم های فوری علیه ایران جلوگیری کرد. رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد، سفیر اندونزی، دیان تریانسیا جانی، اعلام کرد که “آمریکا در موقعیتی نیست که بتواند اقدامات بیشتری را در مورد ایران انجام دهد” و دلیل اصلی را فقدان اجماع در شورای امنیت در مورد استراتژی آمریکا عنوان کرد. ۲۵]

در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ایالات متحده ادعا کرد که تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران دوباره به جای خود بازگشته است، ادعایی که توسط ایران و سایر طرف‌های باقی‌مانده در برجام رد شد.[۲۶][۲۷] روز بعد، ایالات متحده تحریم هایی را علیه مقامات دفاعی ایران، دانشمندان هسته ای، آژانس انرژی اتمی ایران و هرکسی که با ایران درگیر معاملات تسلیحات متعارف بود، وضع کرد.[۲۸] در ۸ اکتبر ۲۰۲۰، آمریکا بی هیچ دلیلی تحریم های بیشتری را علیه بخش مالی ایران اعمال کرد و ۱۸ بانک ایرانی را هدف قرار داد.[۲۹]

تحریم های سازمان ملل علیه ایران

قطعنامه های سازمان ملل متحد در مورد ایران، چارچوب توافق هسته ای ایران و برنامه جامع اقدام مشترک

به دنبال گزارش جهت دار شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص عدم پایبندی ایران به توافقنامه پادمان‌ها و یافته‌های این شورا مبنی بر اینکه فعالیت‌های هسته‌ای ایران سؤالاتی را در صلاحیت این سازمان ایجاد کرده است، شورای امنیت سازمان ملل متحد تعدادی قطعنامه برای اعمال تحریم‌ها علیه ایران به تصویب رساند. شورای امنیت. تحریم ها اولین بار زمانی اعمال شد که ایران درخواست شورای امنیت مبنی بر تعلیق کلیه فعالیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری را رد کرد. تحریم ها زمانی برداشته می شوند که ایران به آن خواسته ها و الزامات شورای حکام آژانس عمل کند. اکثر تحریم‌های سازمان ملل در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۶ و به دنبال برنامه جامع اقدام مشترک لغو شدند.

قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶٫ از ایران خواست تمام فعالیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری را به حالت تعلیق درآورد و تهدید به تحریم کرد.[۳۰]

قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد – که در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ در پی گزارش غرض ورزانه آژانس مبنی بر خطرات اشاعه ناشی از برنامه هسته ای ایران و در این زمینه، با عدم تداوم عدم تحقق الزامات شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و پیروی از آن به تصویب رسید. با مفاد قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت (۲۰۰۶).[۳۱] تعلیق فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را برای ایران اجباری کرد، تحریم‌هایی را برای ممنوعیت عرضه مواد و فناوری مرتبط با هسته‌ای اعمال کرد و در ادعای خود دارایی‌های افراد و شرکت‌های کلیدی مرتبط با این برنامه را مسدود کرد.

قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۲۴ مارس ۲۰۰۷٫ تحریم تسلیحاتی را اعمال کرد و مسدود کردن دارایی های ایران را گسترش داد.

قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۳ مارس ۲۰۰۸٫ مسدود شدن دارایی ها را تمدید کرد و از کشورها خواست بر فعالیت های بانک های ایرانی نظارت کنند، کشتی ها و هواپیماهای ایرانی را بازرسی کنند و بر حرکت افراد درگیر در این برنامه در قلمرو خود نظارت کنند.

قطعنامه ۱۸۳۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۲۰۰۸٫

قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۹ ژوئن ۲۰۱۰٫ ایران را از مشارکت در هر گونه فعالیت مرتبط با موشک های بالستیک منع کرد، تحریم تسلیحاتی را تشدید کرد، ممنوعیت سفر افراد درگیر در این برنامه را مسدود کرد، وجوه و دارایی های سپاه پاسداران را مسدود کرد. خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را تحریم کرد و توصیه نمود که دولت ها محموله های ایرانی را بازرسی کنند، همچنین خدمات رسانی به کشتی های ایران را ممنوع کرد، از ارائه خدمات مالی مورد استفاده برای فعالیت های حساس هسته ای جلوگیری نمود، وخواست دولت ها افراد و نهادهای ایرانی را از نزدیک در هنگام برخورد با آنها تحت نظر داشته باشند. گشایش بانک‌های ایرانی در قلمرو خود و جلوگیری از ایجاد رابطه بانک‌های ایرانی با بانک‌های خود در صورت کمک به برنامه هسته‌ای و جلوگیری از افتتاح دفاتر و حساب توسط مؤسسات مالی فعال در قلمرو آنها در ایران.

قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد ۱۹۸۴ – مصوب ۹ ژوئن ۲۰۱۱٫ این قطعنامه ماموریت هیئت کارشناسان حامی کمیته تحریم ایران را به مدت یک سال تمدید کرد.

قطعنامه ۲۰۴۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۷ ژوئن ۲۰۱۲٫ مأموریت هیئت کارشناسان کمیته تحریم های ایران را به مدت ۱۳ ماه تمدید کرد.

قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد – مصوب ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵٫ برنامه ای را برای تعلیق و در نهایت لغو تحریم های سازمان ملل، با مفاد اعمال مجدد تحریم های سازمان ملل متحد در صورت عدم اجرای ایران، مطابق با برنامه جامع اقدام مشترک، تعیین می کند.

تحریم های سازمان ملل علیه ایران شامل صادرات نفت از ایران نمی شود.[۳۲] تا سال ۲۰۱۹، تخمین زده می شود که یک سوم کل نفت تجارت شده در دریا از تنگه هرمز عبور می کند. در آگوست ۲۰۱۸، موگرینی، نماینده عالی اتحادیه اروپا، در نشستی با وزیر امور خارجه نیوزلند، وینستون پیترز، تحریم‌های آمریکا علیه ایران را به چالش کشید و اظهار داشت که اتحادیه اروپا در حال تشویق شرکت‌های کوچک و متوسط به‌ویژه برای افزایش تجارت با ایران و در داخل ایران است. چیزی که برای اتحادیه اروپا یک “اولویت امنیتی” است.[۳۳][۳۴]

در سپتامبر ۲۰۱۹، دولت آمریکا به طور یکجانبه اعلام کرد که تحریم برخی نهادهای چینی که نفت از ایران وارد می‌کنند را آغاز خواهد کرد.[۳۵]

در ۱۴ اوت ۲۰۲۰، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده برای تمدید تحریم تسلیحاتی جهانی علیه ایران را که قرار بود در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ منقضی شود، رد کرد. جمهوری دومینیکن در رای دادن به این قطعنامه به آمریکا پیوست کمتر از حداقل ۹ رأی موافق برای پذیرش لازم بود . یازده عضو شورای امنیت، از جمله فرانسه، آلمان و بریتانیا، رای ممتنع دادند و رو سیه و چین به قطعنامه رای منفی دادند.[۳۶]

کلی کرافت، سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد، با اشاره به تمایل آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران و تمدید تحریم فروش تسلیحات به این کشور در سال ۲۰۲۰، گفت: تاریخ مملو از تراژدی‌های مماشات رژیم‌هایی مانند این است که دهه‌ها مردم خود را تحت نظر داشته اند او اضافه دولت ترامپ هیچ ترسی از ایستادن در این مورد ندارد، در پرتو حقیقت غیرقابل انکار که اقدامات ما را هدایت می‌کند . او در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰ نامه ای به رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد نوشت و بر نقطه نظرات خود در مورد تحریم تاکید کرد.[۳۸][۳۹][۴۰]. ] او در سپتامبر ۲۰۲۰ در وزارت امور خارجه ایالات متحده سخنرانی کرد و ادعایی کذب نمود و درحالی که عامل بیشتر جنگها در دوران معاصر آمریکاست افزود : “همانطور که در گذشته انجام داده ایم، همیشه برای محافظت از صلح و امنیت به تنهایی خواهیم ایستاد. ۳۹]

بر اساس شرایط توافق شده در چارچوب توافق هسته ای ایران، تحریم تسلیحاتی سازمان ملل در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ منقضی شد و به دنبال آن ایران اجازه خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی خارجی را یافت.[۴۱] تلاش آمریکا برای تمدید تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران بر اساس ماده «بازگشت فوری» برجام، با مخالفت ۱۳ عضو شورای امنیت مواجه شد، آنها استدلال کردند که ایالات متحده از توافق با ایران در سال ۲۰۱۸ خارج شده است .[۴۲]

تحریم های سازمان ملل علیه ایران

فهرست قطعنامه های سازمان ملل متحد در مورد ایران، چارچوب توافق هسته ای ایران و برنامه جامع اقدام مشترک

به دنبال گزارش مغرضانه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص عدم پایبندی ایران به توافقنامه پادمان‌ها و یافته‌های این شورا مبنی بر اینکه فعالیت‌های هسته‌ای ایران سؤالاتی را در صلاحیت این سازمان ایجاد کرده است، شورای امنیت سازمان ملل متحد تعدادی قطعنامه برای اعمال تحریم‌ها علیه ایران به تصویب رساند.

تحریم ها اولین بار زمانی اعمال شد که ایران درخواست شورای امنیت مبنی بر تعلیق کلیه فعالیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری را رد کرد. تحریم ها زمانی برداشته می شوند که ایران به آن خواسته ها و الزامات شورای حکام آژانس عمل کند. اکثر تحریم‌های سازمان ملل در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۶ و به دنبال برنامه جامع اقدام مشترک لغو شدند.

قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد – که در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ در پاسخ به خطرات اشاعه ناشی از برنامه هسته ای ایران و در این زمینه، با عدم تداوم عدم تحقق الزامات شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و پیروی از آن به تصویب رسید. با مفاد قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت (۲۰۰۶).[۳۱] تعلیق فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را برای ایران اجباری کرد، تحریم‌هایی را برای ممنوعیت عرضه مواد و فناوری مرتبط با هسته‌ای اعمال کرد و دارایی‌های افراد و شرکت‌های کلیدی مرتبط با این برنامه را مسدود کرد.

قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد – تصویب شد

· “Russia is Now the World’s Most-Sanctioned Nation”. Bloomberg.com. 7 March 2022.

· · Levs, Josh (23 January 2012). “A summary of sanctions against Iran”. CNN. Archived from the original on 10 May 2018. Retrieved 9 May 2018.

· · Zirulnick, Ariel (24 February 2011). “Sanction Qaddafi? How 5 nations have reacted to sanctions: Iran”. The Christian Science Monitor. Archived from the original on 15 November 2011. Retrieved 13 February 2012.

· · “31 CFR 560.540 – Exportation of certain services and software incident to Internet-based communications”. Legal Information Institute, Cornell University Law School. United States Statutes at Large. 10 March 2010. Archived from the original on 6 May 2013. Retrieved 5 May 2013.

· · Younis, Mohamed (7 February 2013). “Iranians Feel Bite of Sanctions, Blame U.S., Not Own Leaders”. Gallup World. Gallup. Archived from the original on 24 April 2013. Retrieved 5 May 2013.

· · Nichols, Michelle & Charbonneau, Louis (5 October 2012). “U.N. chief says sanctions on Iran affecting its people”. Reuters. Archived from the original on 1 May 2013. Retrieved 5 May 2013.

· · Lakshmanan, Indira A.R. (9 April 2013). “U.S. Senators Seeking Tougher Economic Sanctions on Iran”. Bloomberg News. Archived from the original on 30 August 2019. Retrieved 30 August 2019.

· · “Iranian nuclear deal: Mixed reaction greets tentative agreement”. CBC. 3 April 2015.

· · Charbonneau, Louis & Nebehay, Stephanie (2 April 2015). “Iran, world powers reach initial deal on reining in Tehran’s nuclear program”. Reuters. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 1 July 2017.

· · “Iran nuclear talks: ‘Framework’ deal agreed”. BBC News. 3 April 2015. Archived from the original on 19 June 2018. Retrieved 20 June 2018.

· · Labott, Elise; Castillo, Mariano; Shoichet, Catherine E. (2 April 2015). “Iran nuclear deal framework announced”. CNN. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 2 April 2015.

· · “EU officially announces October 18 adoption day of JCPOA”. Islamic Republic News Agency. 18 October 2015. Archived from the original on 9 April 2019. Retrieved 22 February 2019.

· · “UN chief welcomes implementation day under JCPOA”. Islamic Republic News Agency. 17 January 2016. Archived from the original on 9 April 2019. Retrieved 22 February 2019.

· · “Iran blacklisted by 200 member nations of Financial Action Task Force”. The Jerusalem Post.

· · Charles Nelson Brower, Jason D. Brueschke, The Iran-United States Claims Tribunal (1998) p. 7 online.

· · Katzman, Kenneth (13 June 2013). “Iran Sanctions” (PDF). Federation of American Scientists. Congressional Research Service. Archived (PDF) from the original on 26 July 2013. Retrieved 29 July 2013.

· · “Tehran is changing, pity about DC”. The Hindu. Chennai, India. 9 August 2013. Archived from the original on 10 August 2013. Retrieved 9 August 2013.

· · Landler, Mark (8 May 2018). “Trump Announces U.S. Will Withdraw From Iran Nuclear Deal”. MSN. Archived from the original on 9 May 2018. Retrieved 17 December 2018.

· · Landler, Mark (8 May 2018). “Trump Withdraws U.S. From ‘One-Sided’ Iran Nuclear Deal”. The New York Times. Archived from the original on 8 May 2018. Retrieved 8 May 2018.

· · “Updated Blocking Statute in support of Iran nuclear deal enters into force”. Europa.eu. European Commission Press Release Database. 6 August 2018. Archived from the original on 7 August 2018. Retrieved 7 August 2018.

· · “US targets arms program with strongest sanctions since scrapping Iran deal”. ABC News. 3 November 2018. Archived from the original on 14 December 2018. Retrieved 17 December 2018.

· · “U.S. will sanction whoever purchases Iran’s oil: official”. Reuters. 8 September 2019. Archived from the original on 9 September 2019. Retrieved 9 September 2019.

· · “US puts new sanctions on Iranian supreme leader’s inner circle”. Archived from the original on 19 November 2019. Retrieved 1 December 2019.

· · Sullivan, Eileen (20 September 2019). “Trump Announces New Sanctions on Iran”. The New York Times. Archived from the original on 20 September 2019. Retrieved 1 December 2019.

· · hermesauto (26 August 2020). “UN blocks US bid to trigger ‘snapback’ sanctions on Iran”. The Straits Times. Retrieved 26 August 2020.

· · Motamedi, Maziar. “US claims UN sanctions on Iran reinstated. The world disagrees”. www.aljazeera.com. Retrieved 20 September 2020.

· · Jennifer Hansler (20 September 2020). “US has reimposed UN sanctions on Iran, Pompeo says”. CNN. Retrieved 20 September 2020.

· · Wintour, Patrick. “US announces new Iran sanctions and claims it is enforcing UN arms embargo”. The Guardian. Archived from the original on 15 February 2021. Retrieved 2 April 2021.

· · US hits Iran’s financial sector with fresh round of sanctions

· · “Security Council demands Iran suspend uranium enrichment by 31 August, or face possible economic, diplomatic sanctions”. United Nations. 31 July 2006. Archived from the original on 16 August 2014. Retrieved 29 June 2017.

· · “UN Sanctions”. Department of foreign affairs and Trade. Australia. Archived from the original on 8 March 2013. Retrieved 16 March 2013.

· · Leigh, Karen (29 May 2019). “Hong Kong Rejects U.S. Warning on Ship Breaching Iran Sanctions”. Bloomberg. Archived from the original on 29 May 2019. Retrieved 30 May 2019.

· · “Council of EU – Newsroom”. newsroom.consilium.europa.eu. Archived from the original on 25 September 2019. Retrieved 25 September 2019.

· · Mitnick, Joshua (19 June 2014). “U.S. Treasury Secretary Reassures Israel on Iran Sanctions”. Wall Street Journal. Archived from the original on 23 June 2014. Retrieved 23 June 2014.

· · “U.S. to sanction Chinese entities over Iranian oil: Pompeo”. Reuters. Reuters. 25 September 2019. Archived from the original on 25 September 2019. Retrieved 25 September 2019.

· · “‘Bullying will fail’: US loses bid to extend Iran arms embargo”. Al Jazeera.

· · Gladstone, Rick (25 August 2020). “Security Council Leader Rejects U.S. Demand for U.N. Sanctions on Iran; The setback elicited an angry reaction from the U.S. ambassador to the United Nations, who accused her counterparts of standing with terrorists”. The New York Times.

· · Barada, Ali [@BaradaAli] (21 September 2020). “#BreakingNews @USUN @USAmbUN letter to #UN Security President @Niger_ONU demanding “all Member States” to “implement the re-imposed measures” on #Iran, including nuclear, ballistic missile related, arms embargo & other targeted sanctions on individuals & entities… t.co/oBTcYl1gev” (Tweet). Archived from the original on 25 September 2022. Retrieved 10 February 2023 – via Twitter.

· · Jakes, Lara; Sanger, David E.; Fassihi, Farnaz (21 September 2020). “Trying to Hammer Iran With U.N. Sanctions, U.S. Issues More of Its Own”. The New York Times.

· · Schwirtz, Michael (14 August 2020). “U.N. Security Council Rejects U.S. Proposal to Extend Arms Embargo on Iran”. The New York Times.

· · “Iran says UN arms embargo lifted, allowing it to buy weapons”. Deutsche Welle. Retrieved 18 October 2020.

· · “Iran sanctions: nearly all UN security council unites against ‘unpleasant’ US”. The Guardian. 21 August 2020.

· · “EU imposes new sanctions on Iran”. BBC. 15 October 2012. Retrieved 16 October 2012.

· · Haidar, J.I., 2015.”Sanctions and Exports Deflection: Evidence from Iran,” Paris School of Economics, University of Paris 1 Pantheon Sorbonne, Mimeo

· · “Council conclusions on Iran” (PDF). Council of the European Union. Retrieved 25 January 2012.

· · “New European Union sanctions target Iran nuclear program”. CNN. 23 January 2012. Archived from the original on 25 January 2012. Retrieved 25 January 2012.

· · Akbar E. Torbat, EU Embargoes Iran over the Nuke Issue, 8 July 2012, http://www.informationclearinghouse.info/article31795.htm Archived 12 July 2012 at the Wayback Machine

· · “Iran Raises Stakes in U.S. Showdown With Threat to Close Hormuz”. Bloomberg.com. 22 April 2019. Retrieved 12 January 2021.

· · Marcus, Jonathan (23 January 2012). “What will be the impact of the EU ban on Iranian oil?”. BBC News.

· · Traynor, Ian; Hopkins, Nick (23 January 2012). “Iran oil sanctions spark war of words between Tehran and Washington”. The Guardian. London. Retrieved 26 January 2012.

· · “Iran defiant as EU imposes oil embargo”. Al Jazeera. 24 January 2012.

· · “Germany urges restraint after Iran oil stop threat”. Times of Oman. Agence France-Presse. 29 January 2012. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 29 January 2012.

· · “EU sanctions Iran over human rights abuses for first time since 2013”. Yahoo.

· “SWIFT News & Events”. SWIFT – The global provider of secure financial messaging services.

مهدی امیدوار

انتهای پیام/*