سخنی کوتاه درباره حافظ و روز بیست مهر روز بزرگداشت این شاعر بزرگ
پایگاه خبری احوال نیوز؛ دکتر مهرناز آزاد؛ شاعر،نویسنده ، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل فرهنگی و اجتماعی در مقاله ای در ارتباط با سخنی کوتاه درباره حافظ و روز بیست مهر روز بزرگداشت این شاعر بزرگ بیان نمود:
۲۰ مهرماه روز بزرگداشت حافظ شیرازی برنامه‌های مختلفی در آرامگاه این شاعر پر آوازه کشورمان در شهر شیراز برگزار می‌شود. در همین روز جشن‌ها و برنامه‌های متنوعی نیز توسط ادیبان وادب دوستان در سایر نقاط ایران و جهان برگزار می‌شود. عمده برنامه‌های این روز شامل شب شعر، گل افشانی آرامگاه حافظ، نمایش و رونمایی از دیوان‌های شعر حافظ وشاعران غزل سرا و… است.
اما چرا ۲۰ مهر
در سال ۱۳۷۵ کوروش کمالی سروستانی، پژوهشگر، زبان‌شناس و نویسنده آثار ادبی، ۲۰ مهر را به عنوان روز حافظ پیشنهاد داد. وی در آن زمان، ریاست بنیاد فارس شناسی را بر عهده داشت و برنامه‌هایی را برای توسعه فرهنگی استان فارس و کشور در نظر داشت. پس از در میان گذاشتن این ایده با جمعی از ادیبان آن زمان، در نهایت در سال ۱۳۷۶ این روز به حافظ اختصاص یافت. این در حالی بود که پیش از این تصمیم، هیچ روزی در ایران به عنوان یک روز فرهنگی و به نام شاعر یا نویسنده ای خاص نامگذاری نشده بود.
البته علت نامگذاری این روز به عنوان روز بزرگداشت حافظ توسط کوروش کمالی سروستانی ، نخست آن بود که فصل پاییز و به ویژه مهر ماه، آب و هوای شیراز شکلی بهاری به خود می‌گیرد.
و تکرار زیاد کلمه مهر در اشعار حافظ نیز دلیل دیگری برای این انتخاب بود چرا که در دیوان این شاعر فقط خود کلمه مهر و بدون مشتقاتش حدود ۷۰ بار به کار رفته است. این کلمه به معانی مختلف از جمله محبت، خورشید و اشاره به جشن مهرگان نیز در این دیوان به چشم می خورد.
البته به نظر نگارنده اصلی ترین هدف از نامگذاری چنین روزی به نام حافظ تبیین آرا و اندیشه‌های شاعر صاحب نام ایرانی و شناساندن ذوق و قریحه این شاعر بلند آوازه به مردم ایران و جوامع فرهنگی و هنری جهان است.
خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری برابر با ۷۰۶ – ۷۶۹ هجری شمسی)، شاعر بزرگ سده هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیش‌تر شعرهای حافظ غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوه سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوه سخنش با او مشهور است. او از مهم‌ترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود.
درباره سال دقیق تولد او بین مورخین و حافظ‌شناسان اختلاف نظر وجود دارد و آنچه مسلم است ولادت او در اوایل قرن هشتم هجری و بعد از ۷۱۰ واقع شده و به گمان غالب بین ۷۲۰ تا ۷۲۹ ق روی داده‌است.
در مورد سال درگذشت او اختلاف کمتری بین مورخان دیده می‌شود و به نظر اغلب آنان ۷۹۲ ق است. از جمله در کتاب مجمل فصیحی نوشته فصیح خوافی (متولد ۷۷۷ ق) که معاصر حافظ بوده و همچنین نفحات الانس تألیف جامی (متولد ۸۱۷ ق) به‌صراحت این تاریخ به‌عنوان سال درگذشت خواجه قید شده‌است. محل تولد او شیراز بوده و در همان شهر ن نیز روی در نقاب خاک کشیده‌است.
روایت است هنگامی که قصد دفن حافظ را داشتند، عده‌ای از متعصبان با استناد به اشعار حافظ درباره می‌گساری با دفن وی به شیوه مسلمانان مخالف بودند و در مقابل عده دیگر وی را فردی مسلمان و معتقد می‌دانستند. قرار شد که از دیوان حافظ فالی بگیرند که این بیت آمد:
قدم دریغ مدار از جنازه حافظ
که گرچه غرق گناه است، می‌رود به بهشت
این شعر در بدخواهان شاعر تأثیر بسیاری می‌کند و همه را خاموش می‌کند.
بد نیست به مناسبت بزرگداشت این شاعر گرانمایه ترانه زیبای ” حافظ” اثر”منصور تهرانی” را به خوانندگان تقدیم کنیم.
حافظ بیا دوباره غزل کهنه رو برانداز
شعرم حدیث تکرار، تو بیا طرح دیگر انداز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
هنوزم گرمه نفس هام هنوزم سرشارم از عشق
اما وقت خوندنم نیست اما جای موندنم نیست
مُردم از این همه گفتن شعر سرد عاشقونه
من غلام اسمیَم که تا همیشه بی نشونه
حافظ مددی کن که دمی مانده است و آهی
خاکم به زیر پا تا برسم با تو تا سُراهی
من یه رودم، یه رود به سد نشسته
تن پاک و خسته ام توی دست این صخره ها شکسته
من یه شعرم یه شعر بلند ِ پرواز
رها می شدم اگه گم نمی شدم توی شهر آواز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
درپایان روز بزرگداشت حافظ را به تمامی شاعران وادب دوستان تبریک گفته و امیدواریم سرزمین ایران و تاریخ ادبیات این سرزمین هرقرن شاهد ظهور شاعران تاثیر گذار و بلندآوازه باشد و رشد و بالندگی ادبیات دراین سرزمین همواره پرچمدار شعر و ادب جهان باشد.
مهرناز آزاد
انتهای پیام/*
