نگاهی به اختلال اوتیسم و جهان کودکان مبتلا
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز؛ دکتر مهرناز آزاد؛ شاعر،نویسنده ، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل فرهنگی و اجتماعی در مقاله ای در ارتباط با نگاهی به اختلال اوتیسم و جهان کودکان مبتلا به آن بیان نمود:
پایگاه خبری احوال نیوز: انجمن اوتیسم ایران در بخشی از گزارش های خود راجع به اوتیسم می نویسد:اوتیسم یک اختلال عصبی- رشدی است. بخشهای مختلف مغز در افراد دارای اوتیسم در همکاری با یکدیگر دچار مشکل میشوند.
اوتیسم اختلالی عصب-رشدی است که در سه سال اول زندگی بروز میکند و مادام العمر است، شاخصهی اصلی آن نقص در ارتباط و تعاملات اجتماعی و بروز رفتارهای کلیشهای و خزانهی رفتاری، حرکتی و… محدود میباشد.
اوتیسم بر روی درک افراد از دنیا و تعاملاتشان با افراد اثر میگذارد.افراد دارای اوتیسم، دنیا را متفاوت تر از بقیه میبینند، میشنوند و حس میکنند. اوتیسم بیماری نیست و درمان دارویی قطعی نیز ندارد، اما با توانبخشی فرد دارای اوتیسم میتواند مهارت کسب کرده و زندگی مستقلی داشته باشد و همچنین نبوغ خاصی را از خود نشان دهد.
اوتیسم شرایطی به صورت طیف بوده که از شدید تا خفیف متغیر است.اوتیسم بودن به صورتهای متفاوتی در رفتارهای فرد دارای اوتیسم نمایان میشود.
بعضی از افراد دارای اوتیسم، مشکلات همراه دیگری نیز از جمله کمتوانی ذهنی، اختلال یکپارچگی حسی، اختلال بیشفعالی و نقص توجه، صرع و مشکلات گوارشی دارند؛ که به معنای این است که این افراد نیازمند سطوح حمایتی مختلفی هستند.اوتیسم بر روی درک افراد از دنیا و تعاملاتشان با افراد اثر می گذارد. افراد دارای اوتیسم، دنیا را متفاوتتر از بقیه میبینند، میشنوند و حس میکنند.
دربخش دیگری از اینگزارش می خوانیم که:اوتیسم علت واحدی ندارد. زمانی تصور میشد که اختلال روانشناختی ناشی از تجارب تروماتیک (ضربه به سر)، منجر به انحراف هیجانی و اجتماعی میشود که این صحیح نیست. امروزه، پژوهشگران معتقدند که احتمالاً چندین ژن، ترکیب با عوامل محیطی، در ایجاد اوتیسم دخیل باشند. همچنین بعضی مطالعات در افراد اوتیسم، نابهنجاریهایی در چندین ناحیه مغزی شامل مخچه، آمیگدال (بادامه) و هیپوکامپ را نشان دادهاند. این یافتهها قابل توجه و مهم هستند و نیاز به مطالعه بیشتری دارند.
انجمن اوتیسم درمورد شیوع اختلال طیف اوتیسم می نویسد:میزان شیوع اختلالات طیف اوتیسم در دو دهه ی گذشته در سراسر جهان افزایش زیادی داشته است و به طور کلی اعتقاد بر این است که اوتیسم در حال افزایش است.
پژوهشهای ۲۰ سال گذشته تا کنون نشان داده اند که شیوع اختلال اوتیسم به دلایل مختلفی در حال افزایش است. در اوایل دههی اخیر برآورد میشد که شیوع این اختلال ۱ در ۳۳۵ نفر باشد. این میزان در سالهای اخیر رو به افزایش بوده است، به طوری که طبق آخرین پژوهشها این آمار در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱ مورد در هر ۹۱ نفر در آمریکا و یک مورد در هر ۶۶ نفر در انگلستان گزارش شده است. همچنین در آخرین ویرایش راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی آمریکا، شیوع آن یک به ۵۹ ذکر شده است.
تاکنون هیچ مطالعهی جامعی در زمینهی شیوع این اختلال در کشور ما صورت نگرفته است. با این حال مطالعات شیوع شناسی در ایران، گسترههای از یک به ۱۵۰ بین کودکان گزارش کردهاند. وبه نظر می رسد که اختلال طیف اوتیسم تبدیل به یکی از همه گیرترین اختلالات رشدی شده باشد.
نگاهی به دنیای یک دختر پراستعداد با اختلال اوتیسم
با این مقدمه نسبتا طولانی می رویم به سراغ مینا معینی فر یکی از نوجوانان دارای اختلال اوتیسم در اصفهان
به گفته شیدا جوکار( مادر مینا) ، درسه سالگی و پس از اینکه مینا به صداهای پدر و مادرش عکس العمل نشان نمی داد، نگران آن میشوند که شاید کودکشان دچار ناشنوایی است، اما پس از پیگیری های فراوان و طی مطالعات و معاینات و آزمایشات کلینیکی و بالینی پزشکان متوجه مشکل مینا می شوند.
و مینا یک کودک با اختلال اوتیسم شناخته می شود.اینجاست که پدر ومادر مینا تصمیم می گیرند با مطالعه روی این طیف و کمک گرفتن از مشاوران مرکز اوتیسم به توانبخشی فرزندشان کمک کنند.
به گفته شیدا جوکار ، مینا در سن شش سالگی پدرش را از دست می دهد و مادر به تنهایی برای توانبخشی کودکش کمر همت می بندد.
مینا هم اکنون ۱۹ سال دارد و باوجود تمام مشکلات توانسته است مقطع متوسطه تحصیلی را با موفقیت پشت سرگذاشته و در موسیقی ، پیانو را خوب می شناسد و توسط مربیان دلسوزش توانسته به پیشرفت های قابل توجهی دست یابد.
مینا همچنین مدتی است که در انجمن (نوبهاراندیشه برنا بهارستان) به کمک سرکار خانم مرجان قربانی مدیریت این مجموعه توانسته بخش های زیادی از اشعار حافظ، سعدی و شاهنامه فردوسی را به حافظه بسپارد.
همچنین در بخش کتابخوانی نیز به مطالعه کتاب های داستان پرداخته و حتی در اینستاگرام پیجی به نام خود دارد و هرهفته با برنامه های لایو کتابخوانی و شعر خوانی تلاش می کند با جامعه ارتباط برقرارنموده و مهارت های ارتباطی خود را افزایش دهد.
مینا معینی فر یکی از صدها نوجوانی است که با اختلال اوتیسم دست و پنجه نرم می کند و توانسته است با جهان پیرامونش ارتباط منطقی خوبی برقرارکند.
دیدگاه خانم خانم مرجان قربانی (مدیریت موسسه فرهنگی ادبی نوبهاراندیشه برنابهارستان )
مربی فرهنگی مینا معینی فر: ضمن سپاس از بانوی فرهیخته سرکار خانم دکترآزاد و اهمیت ایشان به مباحث روز روانشناسی، خرسندم از اینکه در میان مقاله های روانشناختی خود فضای مناسبی را به این مقوله اختصاص دادید که با طرح موضوع نوجوان توانمند اوتیسم و بیوگرافی «میناجان» درصدد باشیم، تا به شکل اساسی به تشکیل ساختار اجتماعی توانبخشی کودکان اوتیسم پرداخته شود.
در این میان نقش مادرسخت کوش میناجان از اهمیت شایان ذکری برخوردار است،چراکه همانگونه که در آموزش شعر و داستان کودکان و نوجوانان همراهی والدین برای تکنیک آموزی ویژه مؤثر است .
در خصوص کودکان و نوجوانان اوتیسم همراهی والدین و پیگیری مستمر در تکرار بدون نقص آموزش های آنان ضرورتی دوچندان دارد و سخت کوشی خانم شیدا جوکار به عنوان مادر و تنها هدایتگر مینا معینی فر در این راستا همچنین مشاهده مکرر همت و پشتکار جدی ایشان در کنار اجراها کنار موسسه نوبهار، بسیار ارزشمند و قابل تقدیر است
اشاره ما به این مطلب از آن جهت می باشد که مبنای حمایت از کودکان اوتیسم در جامعه ما رنگ خاص به خود گرفته، اندیشمندان علم روانشناختی و علوم تربیتی از کنار ناملایمات زندگی این توانمندان جامعه به سادگی عبور ننمایند.بلکه باتوجه به توانمندی شان برای شرایط رشد و پرورش آنان نیز جایگاه و پایگاه حمایتی درخور ایشان را مورد تقویت قراردهند.
به عنوان مثال همانگونه که در مدرسه و تحصیل میناجان موفقیت او در تحصیل علم و دانش حاصل شد، نباید این رشد رها گشته و بلاتکلیف بماند. در ادامه راه نیز برحسب شناخت این افراد توانمند و بروز استعدادها و توانمندی هایشان مسیر روشنی برای پیشرفت و توسعه استعدادهای آنها در نظر گرفته شود.
ما در موسسه فرهنگی ادبی نوبهار اندیشه برنا بهارستان برحسب شکوفایی استعداد میناجان و علاقه میناجان در زمینه شعر و داستان با او تا همیشه خواهیم ماند.سپاس از خوبانی که در این مسیر ما و کودکان و نوجوانان توانمند اوتیسم را دلسوزانه همراهی می کنند.
باسپاس از پاسخگویی صبورانه خانم قربانی و تقدیراز تلاش های ایثارگرانه همه مادرانی که فرزندانی با اختلالات جسمی وذهنی دارند برای خانم شیداجوکار و همه مربیان دلسوزش آرزوی موفقیت نموده و اگرچه می دانیم راه درازی مانده تا مینا بتواند مانند یک انسان عادی به زندگی خود ادامه دهد و نیاز به حمایت از سوی جامعه همیشه در او احساس خواهد شد اما او و مادرش و همچنین مربیان دلسوزش در حوزه های هنری و ادبی همه در تلاشند تا دنیای مینا را جایی بهتر برای زندگی کنند.
امیدواریم روزی برای اختلال اوتیسم داروها و درمان های موثرتری پیدا شود تا مادران و پدران استقلال فرزندان خود را یک آرزو ندانسته و شاهد بهبود قطعی این کودکان پراستعداد سرزمین مان باشند.
آدرس صفحه اینستاگرام مینا معینی فر جهت حمایت از فعالیت های این نوجوان دارای اختلال اوتیسم. mina.moeini.far
دکتر مهرناز آزاد
انتهای پیام/*