قطعه ای ناقابل پیشگاه شاه شهیدان حضرت اباعبدالله از استاد اسماعیل میری

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز :

سروده ای زیبا با عنوان یا حسین(ع) از استاد اسماعیل میری :

من نمی خواهم به جای جان نثاریهای او
جامه ی مشکین به تن، چشمان همی گریان کنم
…………………….
من کجا خواهم به جای آن شهامتهای او
در عزایش بی تأمل، خویش را عریان کنم
…………………….
من کجا خواهم که فرق خویش را با تیغ تیز
آنچنان خونین و خود را کُشته عصیان کنم
……………………..
من نمی خواهم که با مدح وستایشهای کذب
قرب و منزلگاه وی را با زبان ویران کنم
………………………
من حسینی را پسندم، کز نفیر گرم او
عاشقان از شوق ومعشوقان بسی حیران کنم
………………………
از برای حرمت خونش، در آن دشتِ بلا
حاضرم تا نفس خود را بیش از این زندان کنم
……………………..
تا پیام عشق، بس سرلوحه گردد در جهان
ظالمان محزون و مظلومان بسی خندان کنم
………………………
هر زمینی کربلا، هر روز عاشورا بُوَد
از خدا خواهم که خود را پیرو قرآن کنم
…………………….
هر حقیقت، چون مه تابان بُوَد در آسمان
من نباشم ابر ظلمت، پشت خود پنهان کنم
………………………
نور خورشید ار بتابد، این جهان روشن شود
حرف حق چون شید بادا، کی توان کتمان کنم؟
………………………
جام عشق است ومی ناب شهادت اندرون
پس چرا زین پس، لبان خویش را عطشان کنم؟
……………………… در جهان نام حسین عشق است،ای ارباب جور!
نا خَلَف باشم،اگر آزاده را زندان کنم
………………………
سروده: استاد اسماعیل میری