مهدی طالعی نیا: لزوم ایجاد یک کارگروه جریان نقاشی قهوه خانه ای به میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی فرهنگستان هنر، اداره هنرهای تجسمی و غیره اعلام می گردد.

مهدی طالعی نیا: لزوم ایجاد یک کارگروه جریان نقاشی قهوه خانه ای به میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی فرهنگستان هنر، اداره هنرهای تجسمی و غیره اعلام می گردد.

پایگاه خبری احوال نیوز ، مهدی طالعی نیا ، نقاشی قهوه خانه ای ، نگارگری خام دست ، در ارتباط با نقاشی قهوه خانه ای گفتگویی با خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز ، در ارتباط با نقاشی قهوه خانه ای مطالبی زیبا بیان کردند ، که به نظر خوانندگان پایگاه خبری احوال نیوز ، می رساند.

با مشاهده و بررسی نحوه شکل گیری جریان های مهم هنری در دنیا درمی‌یابیم که «جریان‌سازی»منوط به دو اصل اصیل و اساسی است؛ اول «تولید اثر هنری» توسط هنرمند و دوم «نقد هنری »از منظر های مختلف ؛جامعه شناسی ،تاریخی، سبک شناسی، پدیده شناسی ،نشانه شناسی، آیکونوگرافی و غیره .

همانطور که از اسم «نقاشی قهوه خانه ای »پیداست ،این جریان در ابتدا «نقاشی» است و بعد «قهوه خانه ای»بدین معنا که پیش از پرداختن به هویت قهوه خانه ای آن، ابتدا باید به ماهیت نقاشی گونه آن را از منظر های مختلف توجه کرد.
یکی از علت های مهم منسوخ شدن نقاشی قهوه خانه ای ضعف منتقدان در تبیین همه جانبه جریان قهوه خانه ای است.
پس از شکل گیری این جریان از دوره صفویه و گل کردن آن در دوره پهلوی تا کنون ،نقاشان نسل اول و دوم و سوم با جدیت کار تولید اثر هنری (مرحله اول جریان سازی) را پیش گرفته اند ولی در مرحله دوم (نقد هنری) منتقدان و تئوریسین های این جریان ،جدی و جامع عمل نکرده اند.

تنها کسی که با فعالیت در حوزه ی « نقد تاریخی » کمک زیادی به ماندگاری این جریان تا امروزه داشته، استاد دکتر هادی سیف عزیز و گرامی است ولی از همان دوره تا امروز نیز خلأ و کمبود «نقد جامع هنری »از منظر های دیگر کاملا حس میشود. همچنین تلاش هایی هم از طرف دیگر منتقدین در جهت جمع آوری ایده هاو نظرات و مصاحبه های نقاشان قدیمی صورت گرفته ولی این تلاش ها نیز گرچه لازم است ولی کافی نیست و پس از جمع آوری این نظرات ،نیاز به تجزیه و تحلیل و نقد آنها جهت دستیابی به یک اساسنامه وجود دارد.
همچنین مشکل دیگری که در جریان این نقدها وجود دارد، این است که در جریان نقد هنری باید تمامی مراحل شکوفایی، تولید، تغییر و تکامل از تمام نقاشان آن جریان مورد بررسی قرار گیرد ولی در نقد هنری این جریان، منتقدان محترم هنری سالیان سال است که بر مبنای آثار تولید شده نقاشان نسل اول و بعضا نسل دوم ،نقد خود را انجام دادند و در همین پله های نخستین باقی مانده اند و از روند تغییر و تحول و تکامل این مکتب توسط نقاشان نسل دوم و سوم غافل مانده اند.
از سوی دیگر، نیاز به درک و توسعه این مکتب جهت تاثیر گذاری بر هنرهای مدرن و معاصر ایرانی به شدت در جامعه هنر ی حس می‌شود ولی به جهت نبود نقد های محکم وجامع ،این اطلاعات از نقاشان قهوه خانه ای به خوبی به مخاطبان انتقال داده نشده است. از مطالعه پایان نامه های متعدد دانشجویان و استقبال مخاطلین عام و خاص در این حوزه معلوم است که «نقاشی قهوه خانه ای »به عنوان نوعی «مینیاتور معاصر»، جایگاهی بس عمیق در میان مخاطبین از طیف های مختلف دارد و می‌تواند بر هنرهای مدرن و معاصر ایرانی و همچنین بر هنرهای هم تراز خود همچون نقالی و پرده خوانی تاثیر عمیق و بنیادین بگذارد و حتی نقالی را وارد عرصه های جدید و معاصر کند ولی خلأ «نقد هنری جامع» جهت تبیین یک اساسنامه و مانیفست برای معرفی «نقاشی قهوه خانه ای» یکی از آسیب های بزرگ در جهت حفظ و توسعه ی این جریان «معاصر نگارگری» است .

از دیگر سوی ،امروزه «جریان قهوه خانه ای» صرفا یک جریان محدود به نقاشی نیست و این جریان امروزه از حیث سنتی و معاصر وارد حوزه های چیدمان و اینستالیشین و کانسپت نیز شده است.
بنابراین از این طریق لزوم ایجاد یک« کارگروه جریان قهوه خانه ای »به ارگان ها و سازمان های زیربط مانند میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی فرهنگستان هنر، اداره هنرهای تجسمی و غیره اعلام می گردد.

علیرضا نیاکان

انتهای پیام/*