اشاره به زنان زندانی و کودکانشان دارد دستهایمان را مهربانانه بر سرهایشان بکشیم تا نفسهایشان آرام شود و مطمئن باشند که ما هم مهربان هستیم .
به گزارش پایگاه خبری احوال نیوز: صدای نفسهای سردو گاه سکوت حاکم بر زندان،زنان را می شکند و صدای گریه ی نوزادی خردسال لرزه برمیله های دیوارهای سردو اتاقهای زندان خواهد زد.
صدایی که رنگ و بوی آزادی و رهایی ازاین حصار رامی دهدو، درنهایت صدای مادرانی که آرزوهایشان گاه روزهاو،بارها شنیده می شود و دوباره تکرارخواهد شد .
این مشکلات امروز ، دیروز ، فردا نیست مشگل سالیان سال است که روال طبیعی خود را می گذراننداشاره ایی سخت وموضوعی جانکاه و ثمری سردکه تا آخرعمرهمراه او خواهد بود تازمانی که جسمش درخاک و روحش فارغ از دنیا رخت ببندد دیگر یادی از او نماندودیگرهیچ
پس این زنان چگونه زندگی می کنند. لیلی محمدی روانشناس بالینی گفت :زنان جامعه ی ما حدود نیمی ازجامعه ی انسانی را تشکیل می دهند. زنانی باروحیه حساس و دوست داشتنی ولی گاهی اتفاقاتی باعث می شود جزء دسته زیر شود. نامی که برای هر کس قابل درک نخواهد بود زنان زندانی ….
محمدی ضمن اشاره به زنان زندانی بیان کرد :مشارکت زنان زندانی و رفتارهای جنایی آنها دردهه های گذشته مدارکی به دست آمده است.که ، بعضی از روانشناسان علت افزایش رفتارهای جنایی را درزنان زندانی به آزادی آنها ، اشتغال خارج ازخانه و ضعیف شدن کنترلهای اجتماعی و،مشارکت فزاینده در بازارکارنسبت میدهند.
روان شناس بالینی آزادی را نوعی توانمندی دانست و افزود : آزادی زنان در توسعه توانمندی هایشان به منظوررسیدن به اهدافشان درزندگی به طور همزمان درمعرض ناکامیها وفشارهای زندگی قرار گرفته بود. درگذشته چنین رفتارهایی را عمدتا مردان تجربه می کردند .
چنین تحولاتی دراین زنان عوارض خاص دارد و اینگونه بیان کرد :
چنین تحولاتی دراین زنان وی را درمعرض فرصتهایی برای ارتکاب جرم قرار خواهند دادو آثار مانند : بزهکاری را باعث می شود این زنان هم درزندگی فردی و اجتماعی وتربیت فرزندان تاثیرات واضحی به چشم می خورد. که ازعوراض آن می توان به غیبتهای طولانی ازمحیط خانوادهایشان اشاره کرد. و داشتن فرزندانی خودمختاروآزادکه ، بیشتراوقات فراغتشان را بیرون ازخانه و با گروههای همسالان بزهکارخود سپری میکنند.
زندانی شدن این زنان نوعی طرد شدن از جامعه است :که، موجب بی پناهی آنهاخواهد شد و، متقابلا آنها به جاهای نا ایمن نقل مکان می کنندو، نتیجه رفتارهای جنایی آنها را بیشترخواهد کردو مشکلات زمانی بزرگتر خواهد شد که جنبه رفاهی و مالی داشته باشند که نتیجه آن جرائمی بزرگترازجمله سرقت ودزدیهاو، گروگان گیری بزرگ خواهد بود .
این زنان ازلحاظ رابطه هابا مشکلاتی هم رو به رو هستند مانندرابطه با خانوادها و خویشاوندان ، همسایگان ودیگر اقشار جامعه که قطع می گردد و انزوای بیشتری را به دنبال خواهدداشت .
روانشناس بالینی در پایان اضافه کرد :از دیگر مشکلات آنهاکه مربوط به دسته ایی دیگر از زنانی است که ، حامله و یا نوزاد کوچک دارند. که ،آسیبهای متفاوتی به فرزندان خواهد رسید.
و از دیدی خوشبینان تر این زنان قادر خواهند بود با روشهای مناسب بازپروری و از ارتقاء خود کارآمدی ، امیدبه آینده ، خوش بینی ، شجاعت ،ایمان ، افزایش تفکر مثبت ، آموزش و افزایش کیفیت زندگی ، خوب زیستن به جامعه بازگرداندن و از طرفی جامعه هم آنان را بپذیرد قادرباشندازنظر تحصیلی وحرفه ائی آنها را ساپورت کند و از زدن برچسب ها مورد حمایت قرار گیرد .
زنی زندانی بیان کرد : سالهای زندگی خود را آنقدر در زندان گذاراندهام که دیگر رنگ روزهایم غیرازحسرت رنگی نیست . درحالیکه که می رفت بلند می گفت: زندگی من سراسر عذاب است عذابی که تا آخرین لحظات هم ادامه خواهد داشت.
استاد دانشگاهی اینگونه ادامه داد:امید تنها وسیله و، آموزش تنها راهی خواهد بود که، آنها را به جامعه باز گردانیم. آنهاقادر هستند با مشغول کردن خود جلوی رفتن به سوی خلاف را بگیرند و با رحم کردن به خود کمکی موثرترازهمه به خودشان داشته باشند.
زنان زندانی اگرببینند راه حلی برایشان نیست می توانند این کار را بکنند . چون ازجامعه جدا می شوند. نمی توانند به جامعه دوباره بازگردند و در مقابل چشمهائی قرار بگیرند که از آنها مدام می پرسند. این سالها را چگونه گذرانده اید ؟
این پرسشی ساده نیست بلکه نوعی باز خواست است . نوعی فراموشی اطرافیان را به دنبال خواهد آورد. و،باعث می شود جدا ازدیگران مانند افرادی که ، ازبیماری سختی رنج می برندو ، ازهمه دورمی شوندحتی ازخودشان دور تراز دور
رویا مردانی
انتهای پیام/*
