پایگاه خبری احوال نیوز ؛ اخیرا آموزش و پرورش دکان جدیدی برای سر کیسه کردن معلمان یافته است . دستگاه متولی امر آموزش دست به برگزاری دوره های ضمن خدمتی زده است که باید فراگیر بهای دوره را بپردازد . اولین بار که صحبت از موسسات دارای مجوز برگزاری دوره ها برای کارمندان دولت باب شد ، کسی گمان نمی کرد، این دکان جدید، نه
برای تعالی کارکنان که برای کسب درآمد باشد . در حالی که معلمین مدارس غیر دولتی استثمار می شوند که در بیشتر مواقع بیمه هم ندارند و حتی حداقل دریافتی را نیز دریافت نمی کنند ، دلیل این همه دوره مجازی و حضوری چیست .؟
کاش دستگاه های نظارتی فواید این دوره را بررسی می کردند . بیش از ۱۰ درصد مدارس کشور غیر دولتی هستند و عددی حدود ۱۰۰ هزار نیرو در این مدارس مشغول به کار .بر اساس دو بخشنامه وزارتی ۲۸۰ساعت دوره اجباری برای این معلمین الزامی شده است و اگر برای هر دوره به طور میانگین ساعتی ۳۵ هزار ریال دریافت گردد .عددی بالغ برهزار
میلیارد ریال درامدی که به موسسات مشمول بند ۵۹ قانون مدیریت تعلق می گیرد . آن هم در آمد زایی برای یک عده ی محدود از موسساتی که در حیطه آموزش و پرورش فعال هستند .
سوال این است که آیا این امر باعث تقویت بنیه علمی معلمان می شود یا بنیه مالی موسسات ؟
وهن در آن جا شدیدتر می شود که اولین بخشنامه برگزاری دوره برای مدارس غیر دولتی را مدیری از وزارت ابلاغ می کند که پس از ابلاغ بخشنامه بازنشسته شده و خود مدیر یکی از همین موسسات می شود .
کار به اینجا ختم نمی شود در زیر گروه اداره کل امور اداری معاونت آموزش نیروی انسانی قرار دارد که این پست به تناسب نظیر تا سطح ادارت آموزش و پرورش کارشناسی دارد که موظف به برگزاری این دوره ها هستند . پس کارایی کارشناسان اداره ارتقا و آموزش نیروی انسانی چیست ؟
تازه چند سالی نیز مدارس را در گیر این دوره ها کرده اند که هزینه کلاس ها را باید از پولی که میل یا زور از اولیا گرفتند از طرف مدارس پرداخت شود . و به تازگی این امر دامن شاغلین مستخدم دولت در آموزش و پرورش را نیز گرفته و کارکنان این وزارت باید قسمتی از هزینه حداقلی خود را نیز جهت فربه شدن این موسسات اختصاص دهند .
باید امید داشت به خیر کسان
مرا به خیر تو امیدی نیست شر مرسان
انتهای پیام /*
