به گزارش  پایگاه خبری احوال نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، چهل روز از زمانی می‌گذرد که نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا به بهانه نقض تحریم‌های اتحادیه اروپا، نفتکش روسی با نام «گریس-١» را همراه با محموله نفتی ایران در آب‌های منطقه جبل الطارق  توقیف کرد. اقدامی که با واکنش سریع تهران همراه بود و عصر همان روز یعنی ۱۳ تیرماه راب مک ایر سفیر انگلیس در ایران به منظور ابلاغ اعتراض کشورمان نسبت به توقیف نفتکش حامل نفت ایران توسط وزارت خارجه احضار شد و این تنها باری نبود که او پله‌های وزارت امور خارجه کشورمان را به منظور ارائه توضیح به مقامات ایرانی بالا رفت.

مدتی بعد جرمی هانت وزیر امور خارجه انگلیس در صفحه توییتر خود نوشت٬ در صحبتی که با همتای ایرانی خود داشته به او اطمینان داده است که اگر مقصد نفتکش سوریه نباشد لندن به آزادی آن کمک خواهد کرد.

این درحالی است که فابین پیکاردو، فرماندار جبل‌الطارق پس از متوقف کردن نفتکش اعلام کرد‌: «پالایشگاه مذبور به نهادی تعلق دارد که از سوی اتحادیه اروپا تحریم شده است». او افزود: «مقامات قضایی و دریایی ما با صلاحدید من، در اجرای این عملیات از تفنگداران دریایی بریتانیا کمک گرفتند». اما این ادعا که نفتکش قرار بود ۲میلیون بشکه نفت ایران را به پالایشگاه‌های سوریه برساند و از آنجا که دمشق مشمول تحریم‌های اتحادیه اروپا است این نفتکش در جبل‌الطارق توقیف شده است به سرعت تکذیب شد و مقامات کشورمان در پاسخ به آن تاکید کردند که صحبت از یک ابر نفتکش در میان است که حتی امکان عبور از کانال سوئز را هم ندارد.

در ادامه این توقیق حتی نحوه بازرسی و توقیف نفتکش روسی از سوی کارشناسان و صاحب‌ نظران مربوط  هم زیر سوال رفت چراکه بازرسی از نفت‌کش‌ها و کشتی‌های تجاری در محدوده آب‌های سرزمینی یک کشور موضوع عادی است و صاحب آن آب‌ها زمانی می‌تواند کشتی را توقیف کنند که کشتی دارای مشکلات زیست محیطی، گواهینامه و … باشد، اما توقیف «گریس- ۱» شامل این موارد نمی‌شد و همین امر ذهن ها را به این سمت برد که دلیل توقیف باید یک موضوع سیاسی باشد؛ چراکه یک مقام رسمی جبل الطارق عنوان کرده بود که واشنگتن می‌خواهد این نفتکش به نفع آن‌ها توقیف شود و به همین منظور هم دادخواستی را به دادگاه جبل الطارق ارسال کرده بود.

از همان روز‌های اول اخبار رسانه‌ها از رایزنی‌های انگلیس و آمریکا بر سر توقیف گریس ـ۱ یا به عبارت دیگر محموله نفت خام ایران حکایت می‌کرد.

علاوه براین٬ مطالب منتشر شده از سوی رسانه های محلی جبل الطارق که از تغییر قوانین این منطقه در کمتر از ۳۶ ساعت قبل از عبور نفتکش  روسی خبر می داد٬ احتمال برنامه ریزی شده بودن این توقیف را پررنگ تر از گذشته می کرد.

پایان چهل روز زورگیری دریایی؛ نفتکش گریس-۱ به راه خود ادامه می‌دهد

باوجود پافشاری دولت آمریکا برای ادامه توقیف «گریس ۱»، در نهایت فابین پیکاردو، رئیس دولت محلی جبل الطارق عصر پنج‌شنبه ۲۴ مرداد پس از چهل روز حکم توقیف این کشتی را لغو کرد. این تصمیم دولت محلی جبل الطارق به دنبال صدور حکم دیوان عالی در  روز  پنجشنبه انجام شد و بر همین اساس این ابرنفتکش اجازه یافت تا به حرکت خود در آب‌های بین‌المللی ادامه دهد.

حرکتی که واکنش انگلیس را به دنبال داشت و مقامات این کشور ادعایی جدید را مبنی بر گرفتن تعهد از ایران برای تغییر مسیر نفتکش مطرح کردند که در پاسخ به آن محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در توییتی تصویر نامه سفارت کشورمان در لندن را منتشر کرد که خطاب به وزارت خارجه بریتانیا نوشته شده است.

ظریف همچنین تاکید کرد که در یادداشت سفارتمان در لندن  به توقیف نامشروع ابرنفتکش اعتراض، بیانیه‌های عمومی‌مان نسبت به مقصد این کشتی تکرار و شفاف‌سازی شده که تحریم‌های اتحادیه اروپا به ایران اطلاق نمی‌شود (موضع اکثر اروپایی‌ها نیز همین است). او تاکید کرد چیزی این حقیقت را تغییر نمی‌دهد که توقیف این نفتکش صد درصد نامشروع بوده است.

انتقام جویی به سبک نیویورکی؛ تحریم های آمریکا به خدمه گریس-۱ هم رسید

اما چند ساعتی از آزادی نفتکش و ۲۴ خدمه هندی آن نگذشته بود که وزارت خارجه آمریکا در بیانیه‌ای که بامداد جمعه منتشر شد خدمه نفتکش گریس-۱ را به ابطال روادید و یا جلوگیری از ورود به خاک آمریکا تهدید کرد. در این بیانیه تاکید شده است که امکان دارد خدمه کشتی‌هایی که با انتقال نفت از ایران به سپاه کمک‌رسانی می‌کنند٬ طبق مفاد قوانین آمریکا واجد شرایط دریافت روادید این کشور یا ورود به آمریکا نباشند. همچنین وزارت خارجه آمریکا خطاب به جامعه خدمه کشتی‌ها عنوان کرده که آنها باید آگاه باشند که دولت آمریکا قصد دارد روادید‌ مربوط به چنین خدمه‌هایی را باطل کند.

این بیانیه در حقیقت واکنشی نسبت به شکست حقوقی کاخ سفید در جلوگیری از آزادی گریس-۱ و خدمه آن محسوب می شود؛  چراکه رای دیوان عالی «جبل طارق» مبنی بر بی گناهی خدمه گریس-۱ بدون توجه به درخواست واشنگتن برای ادامه بازداشت آنها و ابرنفتکش  انجام شد و در نتیجه آمریکا بازهم به سراغ سلاح همیشگی خود یعنی تحریم رفته و گفت که واشنگتن کارکنان نفتکش را مرتبط با تروریسم قلمداد می کند.

باوجود چنین تهدیدی در قبال کارکنان کشتی ها باید منتظر واکنش نهادهای بین المللی مربوط ماند و دید که آیا در حمایت از این افراد واکنشی نشان می دهند یا سکوت خواهند کرد.

انتهای پیام/*