پایگاه خبری احوال نیوز، اربعین حسینی در لغت به معنی چهلم و در اصطلاح یک مراسم مذهبی است که چهل روز پس از عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا برگزار می گردد.
اربعین؛ چهلمین روز از درگذشت سید و سالار شهیدان امام حسین علیه السلام خیل عظیمی از عاشقان و محبین اهل بیت (ع) و حضرت حسین (ع) از نقاط مختلف جهان با پای پیاده رهسپار کشور عراق می شوند تا در بهترین مکان عالم در زمین کربلا گرد هم آیند و با تجمعی بزرگ عزاداری سید شهدا قطب عالم وجود را با شکوهی زیبا و خیره کننده برگزار نمایند و عشق و دلدادگی خود را به آن حضرت اعلام و ابراز نمایند.
هر ساله بسیاری از دوستداران حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) از این قافله عشق باز می مانند و در روز اربعین نمی توانند در جوار حریم عشق، حرم مطهر امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) باشند، از این رو هر کس بسته به میزان عشق و ارادت خود به برپای مجالس عزاداری می پردازد یا در هئیت ها و دست های عزاداری در شهر و دیار خود حضور پیدا می کند و به سرو سینه خود می کوبد و دیدگانش را از مظلومیت امام سوم شیعیان (ع) تر می کنند.
سختی هایی که در سفر اربعین تحمل می‌کنید
قطعا به پای کفاره گناهان نوشته می‌شود و مأجور است
با هر قدم تا حرم، هزار گناه محو و هزار حسنه نوشته می‌شود
مراقب شیطان باشید!
منتظر است تا پاداش درد و ناراحتی سفر را از شما بگیرد
گناهی مثل غیبت حسنات را منتقل می‌کند؛ رنج و سختی اش را شما متحمل شده اید
پاداشش به فردی که غیبتش را کرده اید منتقل می‌شود.
روز چهارشنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ برابر ۲۰ صفر ۱۴۴۵ هجری قمری و ۰۶ سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی مصادف با روز اربعین حسینی، تعطیل رسمی می باشد.
گفتم به خدا بین دعایم که دلتنگ اذان حرم کرب و بلایم همان جا که دل از سوز فراغش شده بی تاب، همان جا که زده دست به دامان زمین خوشه مهتاب، همان وادی سوز و عطش و درد، همان وادی شرمندگی آب، همان وادی پاک حرم حضرت ارباب، همان جا که زمینش همه نور است، پر از شور و شعور است، حماسه است، غرور است، شرمنده تر از وادی طور است و فرش حرمش از پر حور است و بر مهدی زهرا ( سلام الله علیه) همه شب راه عبور است، همان جا که حرم خانه دل هاست و عشقش همه در آب و گل ماست، زیارتگه زهراست، عبادتگه موسی است، دخیل حرمش حضرت عیسی است، و زیباست، خدا محو تماشاست که یک سو حرم شاه، و یک سو حرم حضرت سقاست.
سلام بر عباس (علیه السلام)
سلام، ای سقای تشنه لب! ای پسرام البنین! سلام، ای عموی آب ها! و ای اسوه برادری و ایثار و وفا!
سلام، ای پشت و پناه امام حسین (علیه السلام)!
ای حامی و هم رکاب ولایت! ای بهترین اسوه ی پیروی از امامت !
ای که تنها بهانه آمدنت این بود که عشق، در روز مبادا تنها نماند.
ای که بودنت، رنج‌های اباعبدالله را کم می‌کرد و رشته‌های غم پیشانی ابا عبدالله به لبخند تو گسسته می شدند!
سلام بر تو ای پدر فضیلت!
فضیلت دستان بریده ات، در راه اطاعت و حمایت از ولایت ، هنوز بر شاخه های خاک، سنگینی می کنند وکودکان خیمه ها، شرمنده ی دستهای بریده‌ات، لباس‌های سوخته شان را مدام بالا می‌گیرند تا دستهایت را نبینند.
سلام بر تو ای ابالفضل! ای الگوی ولایت مدار ، قسم به نامت ، ما عزاداران کربلایت، بر مرامت بوده ایم ، هستیم و خواهیم بود ….
یاابالفضل دستمان را در دنیا و آخرت بگیر
خوشبختی یعنی تشنه باشی ولی چون تو حرم امام حسینی روت نشه آب بخوری
خوشبختی یعنی گرد سفر به لباس های تنت باشه
با اینکه عادت داری همیشه با لباسای تمیز بگردی ولی
چون مستحبه با همون لباسِ گردِ راه گرفته از هتل بری بیرون و راهی حرم شی
خوشبختی یعنی تو هتل خیلی گرسنه باشی ، درِ یخچال رو باز کنی و بعد …
آروم ببندیش بدون اینکه چیزی بخوری
آخه مستحبه گرسنه و تشنه بری زیارت ارباب
اگر یک بار در میهمانی اربعین حسین حاضر شوی، دیگر برایت خیلی سخت می‌شود، در زمان‌های دیگر که حرم حسین آرام و بی‌هیاهو است آنجا باشی.
چون حس می‌کنی، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین حفظ می‌شود؛
در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمی‌شود؛ همه به سر و سینه می‌زنند و در فراق حسین (علیه السلام) اشک می‌ریزند و ناله سر می‌دهند.
به قول شاعر:
به یاد کربلا دلها غمگین است
دلا خون گریه کن چون اربعین است
السلام ای وادی کربلا
السلام ای سرزمین پر بلا
السلام ای جلوه گاه ذوالمنن
السلام ای کشته های بی کفن
جابر این جا حرم محترم خون خداست
هر طرف سیر کنی جلوه ی مصباح هداست
غسل از خون جگر کن که مزار شهداست
سر و دست است که از پیکر صد پاره جداست
باز عاشوراییان پیدا شدند
باز هم سوداییان شیدا شدند
اربعین غصه های گل کجاست
اربعین ناله بلبل کجاست
اربعین عشق، عباست چه شد
اربعین، فریاد احساست چه شد …
حکایت کربلا عاشورا و اربعین
حکایت آب و زخم شمشیر نیست
حکایت زندگیست حماسه مردانگی
شهامت و شهادت است
درس پایداری از اعتقادات
و زنده نگاه داشتن دین خداست
بسوز ای دل که امروز اربعین است / عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت /سراسر درس، بهر مسلمین است
یا حسین مرا را هم دعوت کن که قطره ای در اقیانوس عشق باشیم
سلام آقاجان…
بی مقدمه میرم سر اصل مطلب …
ازت گِله دارم،دلم پُره،چشمام خیس…
آقا من رفتم مشهد…
اونجا کلی التماس کردم، کلی اشک ریختم که امسال اربعین پیشت باشم…
مگه نمیگن واسه کربلا اول باید براتت رو امام رضا (علیه السلام) امضا کنه؟
من که اونجا بودم…چرا نشد…
من که همه چیم رو آماده کرده بودم…
نطلبیدی آقا نطلبیدی…
آره میدونم حالم بده، میدونم خوب نیستم.
خاکت که فقط برای خوبا نیست…
با دل پُر میکشم…میکشم از عاشورات.
من موندم و حرفای رفقا از پیاده روی عشق…
من موندم و یه سال حسرت…
من موندم و…
اما می خواهم از عباس (علیه السلام) بگویم همان برادری که مولای ما حضرت امام حسین ( علیه السلام) در آخرین زمان حیات او را در آغوش گرفت.
لبخند علی (علیه‌السلام) رنگ می‌گیرد.
فرشتگان، تولد دستانی را جشن می‌گیرند که قرار است روزی چراغ حماسه را برافروزند.
پهلوانی به عالم چشم می‌گشاید که پهلوانان عالم به نامش اقتدا می‌کنند.
پهلوانی که فرزند مردی است که کوهِ رشادت و جوانمردی است،
فرزندِ شیر زنی است که به او شیر شهامت نوشاند.
کوه‌مردی که ذره‌ای از احترام برادرش حسین (علیه‌السلام) فرو نگزارد.
حسین (علیه‌السلام) امام بود و ابوالفضل، برادر امامت.
حسین (علیه‌السلام) ولی بود و ابوالفضل، هم رکاب ولایت.
آری، نوزادی در گهواره خفته است که علمدار لشکر حسین (علیه‌السلام) خواهد بود.
سلام بر عباس، ای غیرت مجسم… ای قامتِ فتوت…
سلام ای چشم‌هایی که آب را شرمنده نجابت خود خواهی کرد…
سلام ای دست‌هایی که رودخانه‌های زمین، به جستجویشان سر گردانند…
سلام ای پیشانی بلندی که آیینه‌ی آسمان است…
السلام علیک یا اباالفضل العباس (علیه السلام)
اربعین ۱۴۰۲ تسلیت باد.
جنت و رضوان و حور و کوثر، همگی آیت و نشانه‌ای از خوی وی است. او آبشاری است که از کوهی استوار چون على، در طبیعتی چون ام‌البنین جاری شد و در سرشاری از عطش سوخت. قهرمان نهر علقمه که شمس و قمر از نور جمالش خجل می‌شوند، افسانه و اساطیر نبود؛ مردی بود که مثل یک عَلَم هیچ وقت بر زمین نماند.
لقب «اَسَدُ الله الْغالِبْ» را چون علی بر او نهادند تا دوباره حمله‌های حیدری در میدان‌ها تکرار شوند و هنوز بعد از این همه سال، زیر نور مهتاب، چهره‌اش در زلالی آب می‌لرزد؛ گویی تنها بعد از خدا از آب می‌ترسد. مردی که افسانه نیست.
انتهای پیام/*
