تعریف بازیگری ازدید عذرا نورانی
بازیگری فرآیندی است علمی و عملی که در آن با توجه به میزان استعداد و توانایی، تلاش میشود مفاهیم زندگی به مخاطب ابلاغ شود.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز : بازیگری هنر هفتم با بیش از ۱۲۰ سال سابقه اگر چه در میان دیگر هنرها بسیار جوان است، اما دربارهی بازیگری در سینما کتابهای پرشماری به چاپ رسیده و مقالات زیادی در دسترس است؛ اما این منابع تنها گوشهای از این مقولهی فراگیر و البته دشوار را مورد بررسی قرار داده است.برخی از این کتابها از تکنیکهای بازیگری در سینما سخن به میان آوردهاند، در صورتی که بسیاری از آنها تاریخ ماقبل سینما و تاثیر تئاتر در سینما را فراموش کردهاند و یا حداقل تنها اشاراتی به آنها داشتهاند.
میتوان طبقهبندی سبکهای بازیگری را به دو بخش عمده تقسیم کنیم: بازیگر شخصیت، بازیگر تیپ. این تقسیمبندی کمک میکند تا ما طبیعت زیباییشناسانه هنر فیلم را بهتر درک کنیم.بازیگر شخصیت:بازیگری است که میکوشد شخصیتی خلق کند و آن شخصیت آمیزهای است از روان خود و روح شخصیت نوشته شده. مهارت این سبک بازیگری در این است که از این دو، شخصیتی کامل، طبیعی و بر اساس واقعیتهای هستی بیافریند. تماشاگر که مدتها بازیگر را در قالب نقشهای دیگر دیده به سرعت نقشهای پیشین او را فراموش کرده و به تصویر جدید واکنش نشان میدهد. بازیگر شخصیت متحول می شود، متاثر از محیط و باورپذیر است.
وی شخصیتی دوگانه را معرفی می کند که حاصل ذهنی چندلایه است و این دو یا چندگانگی شیفتگی تماشاگر را به همراه دارد. دیگر چنان اهمیتی ندارد که افرادی نظیر داستین هافمن، رابرت دنیرو، آل پاچینو و… بازیگران خوشتیپ و خوشچهرهای هستند یا نه. آنها به سبب جذابیتی که ایجاد می کنند و شخصیتهایی که خلق میکنند مورد توجه و علاقهی ما قرار میگیرند.
شاید “بازیگر تیپ” با ویژگی بازیگر یک تیپ معین یا یک نقش خاص ترقی کند و محدود شود. برای مثال جان وین و همفری بوگارت؛ دارای چنان بیان قدرتمندی در خصوصیات فردی یا فیزیکی هستند که تقریبا برای تماشاگر غیرممکن است که درگیر نقشهای آنان نشود.عبور از مرز میان بازیگری شخصیت و بازیگری تیپ نیازمند آن است که بازیگر نقشی را انتخاب کند که اجازهی این عبور را به او بدهد. این عبور زمانی حاصل می شود که بازیگر نقش های متناسب با رفتارها و مکانیسمهای شخص خود را پیدا کند.بازیگری نوعی از موسیقی است و بازیگر نوازندهی آن است. شناخت سبکها و فضاهای نمایشی و داستانی مانند دستگاهها ونتهای موسیقی هستند. پس باید به خاطر داشت برای خلق یک اثر نباید بیپروا از اصول خارج شد.
عذرا نورانی تحصیلات دانشجو رشته کامپیوتربازیگر فیلم
انتهای پیام /*