دکترمهرناز آزاد: روزنامه نگار واقعی، توانایی داوری و قدرت درک شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را به خوانندگان می دهد
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز؛ دکتر مهرناز آزاد؛ شاعر،نویسنده ، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل فرهنگی و اجتماعی در مقاله ای در ارتباط با روزنامه نگار واقعی، توانایی داوری و قدرت درک شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را به خوانندگان می دهد، بیان نمود:
روزنامه نگاری مدتی ست تحت نفوذ وسعت و عظمت تکنولوژی و حکومت مجازی اینترنت برتمام سطوح زندگی انسان در کل جهان تغییرات عظیم و وسیعی پیداکرده است .که بخشی از آن به روزنامه نگاران و احزاب رسانه ها کمک می کند و بخشی دیگر چالش های بسیار پیچیده ای را برای آنها ایجاد نموده است.
درگذشته روزنامه نگاران بیشتر برچند نکته کلیدی تکیه داشتند و با استفاده از این کلیدها به روزنامه نگارانی حرفه ای حتی جهانی تبدیل می شدند.
اینکه خبرها و تحلیل های یک روزنامه نگار تازه ، جذاب، مهم و روشن می بود و عرصه روزنامه نگاران نیز از یک نشریه محلی تا یک نشریه سراسری بیشتر قدرت مانور نداشت و مهم ترین بخش روزنامه نگاری این بود که نشریات پس از مطالعه به دور ریخته می شدند و بزرگترین بخش استفاده از نشریات پس از مطالعه آنها در آشپزخانه ها برای پاک کردن سبزیجات و شیشه های در و پنجره بود و تنها جایی که می شد از سابقه یک مطلب یا نشریه یا نویسنده ای با خبرشد آرشیو خود نشریه بود که معمولا همه نشریات دارای این آرشیو نبودند.
به زبان ساده مطالب نوشته می شد، چاپ می شد، خوانده می شد و به فراموشی سپرده می شد.
بنابراین آنچه بسیار مهم بود انتخاب مطلب و جذب مخاطب در لحظه بود.
(Harold Evans) چنانچه ”هارولد اِوانس“ سردبیر پیشین ساند تایمز و تایمز لندن در فرهنگ های پژوهش های رسانه ای گفته است.
“خبر اطلاع رسانی درست و فوری به مردم است”
لرد نورث کلیف یکی از بزرگان مطبوعات قرن نوزدهم انگلستان خبر را چیزی می داند که یکی می خواهد آن را در جایی سرکوب کند و آنچه می ماند آگهی است. از نظر کلیف خبر باید تاثیرگذار باشد و نه خنثی و در عین حال بخاطر پول درج نشده باشد .
“ویلیام گیبر“نیز در قرن نوزدهم از زاویه ی جامعه شناسی “خبر را چیزی می داند که روزنامه نگاران آن را می سازند” یعنی ایشان معتقد است خبر ساختنی است .
اما امروز جریان عظیم اطلاع رسانی درجهان ، با این تعاریف ساده می تواند یک کودک را نیز خبرنگار تعریف کند. چرا که امروزه دانش استفاده از فضاهای مجازی را حتی کودکان نیز می دانند و کافی است بخواهند خبری را در فضای مجازی منعکس کنند.
پس خبر گاهی یک روش چند رویه است، گاه جهان را برای همه به نمایش می گذارد، گاه در ساختارهای اجتماعی و واقعیت ها مداخله می کند و در بسیاری مواقع باعث تغییر آنها می شود و گاه کاملا بی طرف عمل می کند.
اما آنچه از همه مهم تر است این است که هنوز پیدا کردن یک تعریف جامع و کامل از خبر، کاری بسیار مشکل است . اما اگر” خبر را گزارش بی طرفانه و دقیق و درعین حال صحیح و عینی از یک رویداد مفروض بدانیم” می تواند تعریف مشترکی باشد و در چارچوب ارزش های خبری قرارگیرد .
اما ، چرا نگارنده معتقد است روزنامه نگاران امروز باید در فرایند فعالیت خود به پیشرفت تکنولوژی و فعالیت رسانه ها در اینترنت اهمیت بیشتری داده و در تعریف روزنامه نگاری تغییر ایجاد کنند؟
اولین و مهمترین آن این است که دیگر هیچ مطلبی ناپدید نمی شود و به محض حضور آن در یک نشریه یا سایت به تمام جهان منعکس می شود و در بایگانی میلیاردها انسانی که در حال پژوهش، مطالعه و پیگیری اخبار جهان هستند ذخیره می شود و به سرعت قابل بازیابی ست.
مطلب دیگر اینکه صاحب نظران این حوزه بسیار زیاد شده اند و با توجه به دردست بودن و جستجوی راحت مطالب در اینترنت آنها می توانند هزاران تحلیل برای هرمطلبی بنویسند و فضای مجازی سرشار از نقطه نظرات کسانی است که این مطلب را خوانده و ارزیابی کرده اند.
دواقع امروز مطالب ما مورد قضاوت میلیون ها انسان قرار می گیرد .گاه ماه ها یک مطلب تازگی خود را حفظ نموده و منتقدان به نقد و بررسی های خود ادامه داده و حتی گاهی یک مطلب سلسله مطالب مختلفی را در پی خواهد داشت که پا به سمینارهای علمی جهان باز می کنند و یک خبرنگار را تا مرز محبوب ترین چهره رسانه های جهان پیش می برند و یا بلعکس.
اینکه امروز روزنامه نگاری نیز یک حرفه ی جهانی محسوب می شود و از محلی یا سراسری بودن به یک خبرجهانی تبدیل می شوند بسیار باارزش است و به همین نسبت بسیار مهم و قابل تامل .
همچنان “روزنامه نگاری یک تعهد اخلاقی است و یک حرفه بشردوستانه برای حمایت از تمام ملل جهان است”
زیرا”خبریک حق اجتماعی است و احزاب رسانه هرگز نباید از آن کالای تجاری بسازند”
روزنامه نگار، همانگونه که به ما آموخته شده است، یک داور خبری محسوب می شود، و این دانش مقدس به ما اجازه می دهد تا بعضی خبرها را تحلیل و حتی گاهی قضاوت کنیم.
به شرط اینکه، برای رفع نیازهای متعالی جامعه قلم بزنیم و قدرت درک شرایط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه ای را که مورد تحلیل قرارمی دهیم داشته باشیم. بخصوص جامعه ی خودمان که معمولا بیشترین خبرها را راجع به آن می نویسیم و تحلیل می کنیم.
بنابراین به گفته ی پژوهشگران” یکی از وجوه تمایز یک روزنامه نگار واقعی و حرفه ای، اعمال نظر و توانایی او در داوری خبرهاست. کسی که بتواند با تحلیل های درست و بی طرفانه و سالم و شفاف، قدرت درست درک کردن شرایط واقعی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را به خوانندگان بدهد.”
زیرا مطالبی که امروز یک روزنامه نگار می نویسد تنها برای یک مجموعه کوچک از مخاطبین نیست ، گاه یک خبرچنان دندان گیراست که می تواند با تحلیل و اظهار نظرهای یک خبرنگار و میلیون ها مخاطب جهت حرکت یک جامعه را تحت الشعاع قراردهد.می تواند قوانین تازه ای در جوامع ایجاد کند. می تواند تا قدرتمند ترین کاخ های قدرت های جهان پیش برود و روی میز مذاکرات بین المللی قرارگیرد و براحتی می تواند، آثار مثبت و منفی بزرگی در جهان به جا بگذارد.
پس امروز ما به عنوان روزنامه نگاران اگرچه در کشور خود و پشت کامپیوترهای شخصی خود می نویسیم اگر خبرهایمان مهم، قابل تامل و ارزشمند باشد، لحظه ای که این خبر یا تحلیل منتشرمی شود برجهان تفکرات، قوانین و حتی شیوه رهبری مدیران کشورها اثرخواهد گذاشت.
برای چنین وظیفه ای پیداکردن یک تعریف شفاف کاری بس دشواراست. همینقدر کافی است بگوییم، “امروز سرنوشت بسیاری از ملت های جهان به دست ما روزنامه نگاران است و بزرگترین وظیفه ی ما حفظ از سیانت روزنامه نگاری ست که هرگز نباید به تجارت روزنامه نگاری تبدیل شود.”
دکتر مهرناز آزاد
انتهای پیام/*
