بررسی نزاع و درگیری در جامعه و راهکارهای پیشگیری از آن
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز :
اساساً آسیب‌های اجتماعی ناشی از روابط ناسالم انسانی است که بنیان‌های جامعه را به طور جدی تهدید می‌کند و مانع تحقق نیازمندی‌ها و تقاضاهای افراد می‌گردد. جامعه‌شناسان و آسیب‌شناسان اجتماعی، آسیب‌های اجتماعی فراوانی را برای جامعه ایران برشمرده‌اند که یکی از این نوع آسیب‌ها نزاع و درگیری دسته جمعی است.
پدیده نزاع و درگیری در جامعه از آن دسته آسیب‌هایی است که با ایجاد اخلال در روابط اجتماعی فضایی آکنده از بغض، کینه و دشمنی را در میان افراد به وجود می‌آورد که این امر با زمینه‌سازی برای ایجاد نزاع و تنش‌های بعدی، جامعه را از نظر مادی و معنوی متضرر می‌سازد.
افراد با اولین جرقه آتش گرفته و خشونت به خرج می‌دهند و الفاظ رکیک به کار می‌برند. حتی در مواردی مبلمان شهری را به بهانه نبود جای پارک و سطل زباله و دیرکرد اتوبوس و گرانی کرایه و زیباتر بودن پارک محله بالاتر نسبت به محله خودشان تخریب می‌کنند.
تحقیقات نشان می دهد بیشتر نزاع و درگیری های دسته جمعی با یک فحاشی بی‌جا و عصبانیت کنترل نشده شروع و منجر به قتل می‌شود. چنانکه طبق آمار پلیس، ۲۴ درصد از درگیری‌ها به دلیل توهین‌هایی است که افراد به هم می کنند.
زندگی ماشینی و درگیری های زیاد کاری و مسائل زیست محیطی و… باعث شده که آستانه تحمل افراد پایین آمده و روابط عاطفی سابق، جای خود را به برخوردهای خشک و بی روح دهد به طوری که افراد در مقابل کوچکترین مسائل دست به نزاع و درگیری با هم می‌زنند. اگر کمی دقیق به موضوع بنگریم متوجه خواهیم شد که این پدیده سطوح متفاوتی دارد. از یک بحث و جدل ساده بر سر کرایه تاکسی گرفته تا نزاع و درگیری قومی- طایفه ای و گاهاً مذهبی و فرقه‌ای نوع آن متفاوت است.
این امر یکی از معضلات جامعه به ویژه در مناطق ایلی و عشیره‌ای مطرح است. بسیاری از این نزاع‌ها موجب کشته و مجروح شدن افراد زیادی شده و مشکلات عدیده اجتماعی، روانی و اقتصادی را به وجود آورده است.
این در حالی است که هرگاه در نزاع‌های دسته جمعی از سلاح گرم استفاده شود، آمار تلفات اعم از کشته و مجروح افزایش می‌یابد. با ریشه‌یابی این معضل می‌توان زمینه لازم را برای برنامه ریزی و کنترل آن فراهم کرد. دراین خصوص پژوهشی در اداره برآورد اجتماعی و افکارسنجی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان صورت گرفته که در ادامه از نظرتان می گذرد.
تعریف نزاع و درگیری دسته جمعی
هرگاه عده ای بیش از دو نفر با انگیزه های مختلف در درون یا بیرون از جوامع روستای یا شهری به طور محدود یا گسترده یا بصورت مسلحانه یا غیر مسلحانه با همدیگر درگیر شوند و این درگیری به ایراد ضرب و جرح، قتل یا نقص عضو منتهی شود. اینگونه منازعات اکثرا اثرات و پیامدهای ناگوار و مخربی برای منازعان و خانواده‌های آن و همچنین دیگر اهالی ساکن آن منطقه، روستا و یا شهر محل وقوع نزاع در پی خواهد داشت، آسیب‌های متعددی در خانواده و جامعه ایجاد می شود و جوامع را دچار نابسامانی و ناهنجاری می نمایند.
علل و عوامل بروز نزاع های دسته جمعی
بی شک برخی از منازعان در هنگام نزاع، درگیر مسائل احساسی زیادی از قبیل حس قهرمانی، پهلوانی، زورمندی قدرت طلبی و حمایت همه جانبه از فامیل، دوست و… خود می شوند که ریشه همه این احساسات به گذشته نوع زندگی، محیط پرورش فکری و شکل گیری شخصیت اجتماعی و … هر فرد بر می گردد و قطعاً می بایست در زمینه مباحث فرهنگی مربوط به منازعات ریشه ها شناخته و سپس راه درمان ارائه گردد .
از علل عمده بروز منازعات می‌توان به بی سوادی یا کم سوادی نسل گذشته، فقر و بیکاری، عدم آشنایی به راهکارهای قانونی جهت احقاق حق، پایین بودن آستانه تحمل مردم محله، اختلافات ملکی و خانوادگی، احساساتی شدن افراطی برخی از منازعان، خرد‌گریزی، دفاع از قوم و قبیله و… نامبرد.
نزاع از دیدگاه احکام کیفری :
مطابق ماده ۶۱۵ قانون مجازات اسلامی هر گاه عده ای با یکدیگر منازعه نمایند هر یک از شرکت‌کنندگان در نزاع حسب مورد به مجازات زیر محکوم می شوند :
۱-در صورتی که نزاع منتهی به قتل شود به حبس از یک تا سه سال .
۲-در صورتی که منتهی به نقص عضو شود به حبس شش ماه تا سه سال.
۳- در صورتی که منتهی به ایراد ضرب و جرح شود به حبس از سه ماه تا یکسال مطابق تبصره دوم همین ماده قانونی مجازاتهای فوق مانع اجرای مقررات قصاص یا دیه حسب مورد نخواهد شد
راهکارهای پیشگیری از نزاع های دسته جمعی
تجربه نشان داده که نزاع های دسته جمعی معمولاً با عث سلب آسایش و امنیت مردم شده و مشکلات فراوانی را برای مسئولان و مردم بوجود آورده است حال این سؤال مطرح می‌شود که پس چه باید کرد تا در آینده شاهدکاهش اینگونه منازعات نباشیم ؟
بی شک اولین پاسخی که به ذهن متبادر بر می شود این است که همچنانکه ریشه های این ناهنجاری ها به مقوله فرهنگ بر می‌گردد پس باید به سراغ مسایل فرهنگی رفت و راهکارهای فرهنگی اتخاذ کرد. ریشه تعصبات خشک قومی و قبیله‌‍‌‌‌‌ای را خشکاند. به نقش آموزش و پرورش و مدارس و کلاس های درس توجه بیشتری کرد به نحوی که از همان بدو آموزش و حتی قبل از آن در مراکز پیش دبستانی معایب اینگونه ناهنجاری های اجتماعی آموزش داده شود.
بایستی روحانیت و قشر فرهنگی و تحصیل کرده دانشگاهی احساس مسئولیت بیشتری کرده و در محافل عمومی، سخنرانی ها و … مردم را نسبت به عواقب و اثرات سوء و مخرب منازعات در زندگی روز مره شهروندان آگاه کنند و اینکه به آموزه های اخلاقی دین مبین اسلام که در برگیرنده نفی تعصبات خشک و بی پایه و اساس قومی و ملیت گرایی توجه بیشتری شود.
آشنا کردن مردم شهر و روستا با قوانین و مقررات مربوطه و تعیین مجازات های متناسب و محسوس برای افرادی که در شروع و ادامه منازاعات نقش اصلی را دارند همه و همه می توانند به کاهش منازعات کمک شایان توجهی نمایند. ادارات ونهادهای فرهنگی در این راستا هم رسالت بزرگی برعهده دارند ومی توانند از طریق برپایی همایش ها وسمینارهای کم هزینه در مساجد، تکایا و حسینیه های موجود در منطقه مذکور معایب، مضرات وعواقب ناگوار منازعات را برای مردم تبیین ویادآوری نمایند.
بدیهی است که مقامات ارشد که خود واقف بر تأثیر سوء این منازعات بر موقعیت سیاسی اجتماعی فرهنگی اقتصادی و هستند می‌توانند نقش عمده ای در کاهش این ناهنجاری اجتماعی از طرق مختلف خصوصاً تأمین هزینه‌های مالی لازم ایفا نمایند. از مسایل فرهنگی که بگذریم و در کنار آنها توجه به زیر ساخت های اقتصادی از جمله ایجاد بنگاه‌های اقتصادی و مولد، جذب سرمایه گذاران بومی و غیر بومی جهت تولید شغل برای جوانان و سایر افراد بیکار قطعاً می‌تواند در زمینه کاهش منازعات مؤثر واقع گردند.
تهیه و تنظیم: سرگرد علیرضا زارعان، رئیس اداره برآورد اجتماعی و افکارسنجی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان
پیشگیری و بازداری نوجوانان در مقابل بزهکاری
گروه اجتماعی _ اصفهان _ روان شناسان علل مختلفی را برای بزهکاری نوجوانان و جوانان برشمرده اند. گاهی بزهکاری را نتیجه ناکامی و گاهی نیز تعارضات شدیدی می دانند که کودک در حال رشد به شدت از آنها رنج می برد.
اکثر بزهکاران درپاسخ به این سوال که بزه را از چه کسی فر ا گرفته اند . دوستان خود را نام برده اند که این مسئله توجه بیشتر والدین و مربیان را به کنترل و نظارات بر دوستان فرزندان و مربیان می طلبد.
عوامل روان شناختی
روان شناسان علل مختلفی را برای بزهکاری نوجوانان و جوانان برشمرده اند. گاهی بزهکاری را نتیجه ناکامی و تعارضات شدیدی می دانند که کودک در حال رشد به شدت از آنها رنج می برد. روان شناسان اهمیت زیادی به روابط مادر و فرزند داده اند و بر این عقدیه اند که محرومیت از وجود مادر عامل بزرگی است که باعث بزهکاری یک نوجوان می شود.
برقراری دوستی و تفاهم بین والدین
دوستی و تفاهم پدر و مادر موجب آسایش خاطر و اطمینان کودک و نوجوانان در خانواده می شود. از هنگامی که نوزاد چشم به جهان می گشاید به محبت ، لبخند ، مواظبت و نگهداری نیازمند است از این رو اگر در مواردی مشکلات و مسائلی در روابط پدر و مادر وجود داشته باشد لازم است این مسائل را نزد فرزندان آشکار نکنند یا احیاناً یکی در غیاب دیگری به انتقاد و بد گویی از طرف مقابل نپردازد.
در روابط خانوادگی سعی شود با گذشت و سازش، روابط صمیمانه را روز به روز مستحکم تر ساخته و با انتظارات نامعقول و سخت گیری، صمیمیت را به سردی و در گیری تبدیل نکنیم چرا که در این صورت اولین کسی که ضربه خواهد خورد فرزند معصوم و بی گناه است.
همبازی شدن با کودک و نوجوان
والدین باید امکان سر گرمی، استراحت و تفریحات سالم را برای فرزندانشان فراهم کنند. شرکت در مسابقات ورزشی، رفتن به پارک و ترتیب دادن مسافرت های دسته جمعی، رفتن به باشگاه های ورزشی و تفریحی وفرهنگی و مجامع دینی می تواند از بروز بزهکاری فرزندان جلو گیری کند. از یاد نبریم که تفریح و ورزش با کودکان و نوجوانان همیشه لذت بخش و شادی آفرین است.
دوری از رقابت در جلب محبت فرزندان
اگر والدین بخواهند که فرزندان آنها درکنارشان باقی بمانند و مسائل ساده باعث قطع ارتباط روحی آنان نشود باید بتوانند رابطه ای صمیمانه با فرزندان خود داشته باشند علاوه براین وجود رابطه صمیمانه میان والدین و فرزندان، محیط خانه را پناهگاهی عاطفی و امن برای فرزندان تبدیل می کند و آنها می توانند در این محیط آرام گیرفته و احساس امنیت می کنند.
اگر محیط خانواده برای اعضای آن یک محیط دوستانه باشد و دختر بتواند در مواقع حساس که با یک بحران روحی رو به رو می شود موضوع را با پدر و یا مادر خود مطرح کند قطعا از بسیاری از انحرافات که در سر راهش قرار می گیرد جلو گیری خواهد شد.
عدم انجام ناسازگاری در محیط خانواده
ناسازگاری محیط خانواده، کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد .اگر اختلافات والدین به طلاق و جدایی منتج شود و طفل از محبت و توجه والدین یا یکی از آنها محروم شود از محیط زندگی گریزان و اصولاً دلسرد و افسرده خواهد شد این وضع او را به انحراف، لغزش و برهکاری خواهد کشاند.
عدم پرخاشگری والدین نسبت به خود و یا نسبت به فرزندان
پرخاشگری والدین نسبت به یکدیگر و یا نسبت به فرزندان خود کودک را از محیط خانواده فراری و ناراضی می سازد و ممکن است این عدم رضایت، او را به سمت بزهکاری سوق دهد.
پرورش حس اعتماد به نفس
از دست دادن اعتماد به نفس موجب فلج شدن فکر و روح انسان می شود، او را از خود مایوس و متکی و وابسته به دیگران بار می آورد. والدین به جای اینکه همواره روی نقاط ضعف فرزند خود انگشت بگذارند و بخواهند از طریق سرزنش او را اصلاح کنند باید در کنار نقاط ضعف، بیشتر به نقاط مثبت و امتیازات او توجه کنند ودر این زمینه اورا تایید و تشویق کنند تا اعتماد به نفس او بیشتر شود. توجه به نقاط مثبت باعث ایجاد اعتماد نسبت به والدین و برقراری ارتباط روحی و عاطفی با آنها می شود.
انتهای پیام /*
