حسین کیانی مترجم: با توجه به وجود شرایط کنونی و کلاس های آنلاین والدین حتما این مطلب را مطالعه کنند

حسین کیانی مترجم: با توجه به وجود شرایط کنونی و کلاس های آنلاین والدین نقش غیر قابل انکاری خواهند داشت

کمال گرایی در کودکان

این بار حسین کیانی شیخ آبادی از محققین و مترجمین ، پایگاه خبری احوال نیوز ، گوشه هایی از مطالب کتاب غلبه بر اضطراب مدرسه ، اثر دیان پیترز مایر را برای خوانندگان پایگاه خبری احوال نیوز ، ترجمه نموده است که شما خوانندگان را به این مطلب زیبا که در ارتباط با کمال گرایی کودکان می باشد پیشنهاد می کنیم.

کمال گرایی چیست؟

کمال گرایی یک شرایط ذهنی یا بیماری جدی محسوب نمی شود. در عوض، این یک ذهنیت است که در آن افراد استانداردهای مضحکی را تنظیم می کنند که هنگام تلاش برای رسیدن به اهداف، دستیابی به آنها غیرممکن است. در کودکان کمال گرایی به این صورت است که وی میخواهد همیشه بهترین باشد و حتی اگر مداوم نمرات عالی کسب کند بازم راضی نیست و با گفتگوی انتقادی خودش را مجازات خواهد کرد، از جمله: “من همیشه کارها را اشتباه انجام می دهم”، یا “هرگز به اندازه همکلاسی هایم خوب نخواهم شد.” از دید آن ها همه چیز سیاه یا سفید، خوب یا بد، درست یا غلط است. یک کار باید کاملاً به اتمام برسد و فقط یک روش درست برای انجام آن وجود دارد. اگر آن راه کارساز نباشد، عدم موفقیت رخ می یابد. در دنیای آنها هیچ رنگ خاکستری وجود ندارد، هیچ خطایی مجاز نیست، هیچ گزینه ای وجود ندارد، به طوریکه تقریباً هر کاری را مطابق با “استانداردهای” آنها کابوس و کاملاً غیرممکن می کند.

مهم تر از همه آن که کمال گرایی همچنین می تواند موجب تعلل، کم کاری و نادیده گرفتن مدرسه ، انجام تکالیف و مطالعه شود. بخصوص در شرایط کنونی که دانش آموزان ارتباط مستقیمی با معلم خود ندارند این عوارض بیشتر بروز می یابد و به همان نسبت مستلزم  نظارت والدین بر تکالیف و شرکت در کلاس های آنلاین است.

کودک کمال گرا دارای علائمی از جمله:

• تنش و اضطراب بالا
• رفتاری سفت و سخت و کنترل کننده، وسواسی-اجباری
• عدم خطر کردن یا امتحان چیزهای جدید به دلیل ترس از شکست خوردن
• قائل نبودن ارزش شخصیتی برای خود و مقایسه خود با دیگران
• بروز مشکل در هنگام شروع یا پایان هر کار و عدم رضایت و خوشحالی و وجود افسردگی پس از اتمام کار

به تعویق انداختن کارها نشانه اصلی در کودکان کمال گرا است و ناشی از ترس آنها از شکست، تفکر همه چیز یا هیچ چیز و ذهنیتی است که فقط یک راه درست برای انجام یک کار وجود دارد. دانش آموزان کمال گرا بعضا هرگز تکالیف خود را انجام نمی دهند زیرا می ترسند کار را اشتباه انجام شود یا حتی زمانی که کاری را انجام می­دهند از خود راضی نبوده و احساس خوبی ندارند. قبل از شروع، اضطراب انها بسیار بالا می رود، زیرا معتقد بوده که باید به طریقی خاص باشند. برای کودک کمال گرا، همه چیز باید فقط باشد، نمرات باید فقط عالی و بالاترین باشند، در غیر اینصورت احساس ناراحتی و اضطراب شدیدی در آنها ایجاد می شود.

روند رهایی از این مشکل

اگر کمال گرایی مانعی برای عملکرد خوب و رضایت بخش کودک شماست، مداخله و درمان توصیه می شود. برای درمان کمال گرایی معمولاً از دو نوع درمان استفاده می شود: درمان شناختی رفتاری (CBT) و روان درمانی-روان پویایی. تلاش برای ترغیب کودک به کنار گذاشتن تفکرات و رفتارهای کمال گرایانه آسان نیست، اما موارد زیر میتواند با توجه به شرایط کنونی به بهبود شرایط کودکان کمک کند.

• او را از ویژگی های مثبتی که دارد آگاه سازید و همچنین به وی کمک کنید تا در الگوهای فکری خود تغییراتی ایجاد کند.
• وقتی فرزندتان کاری را به اتمام رساند، جلوی تکرار آن را بگیرید تا “بهتر” شود و نهایتا فقط آن را چک کند.
• به کودک خود بیاموزید که اشتباهات بخشی از زندگی است و همه آنها را مرتکب می شوند. به او کمک کنید تا از طریق روش های مثبت و سالم از پس شکست ها برآید.
• کودک خود را بخاطر کارهای که در انجام آنها بیشترین تلاش خود را به کار گرفته تحسین کنید حتی اگر آخرین نفر باشد.
• ابراز عشق خود را بر پایه دستاورد فرزند خود قرار ندهید.
• به کودک خود کمک کنید حتی اگر ترس از شکست دارد، ریسک کند. درس مهم این است که هیچ چیز کامل نیست، در هر کار تضمینی وجود ندارد و شما می توانید از ناامیدی ناراحت باشید اما همچنان جلو بروید.
• در مورد ناامیدی ها و شکست های خود صحبت کنید، این که چگونه از آنها صرف نظر کرده اید و ادامه دادید، و اینکه چگونه و چه چیزی از این تجربه آموخته اید.
• در آخر نیز میتوانید اشتباهی را انتخاب کنید تا فرزند شما تصور کند مرتکب آن می­شود. از کودک خود بخواهید دراز بکشد یا بر روی یک صندلی به آرامی و با چشمانی بسته بنشیند. به او بگویید ممکن است وقتی انجام اشتباه را متصور می­شود بسیار مضطرب شود اما او می داند چگونه خودش را آرام کند و شما در آنجا با او هستید. از او بخواهید نفس بکشد و بدن خود را آزاد و راحت بگیرد. از او بخواهید با صدای بلند بگوید: «من می توانم این اشتباه را انجام دهم و هیچ اتفاقی برای من نخواهد افتاد.»
• پس از آماده سازی و انجام رهنمود های بالا به وی بگویید اشتباهی را در حقیقت انجام دهد و از معلم و مدرسه در بهبود این شرایط کمک بگیرد تا بیشتر آماده شود.

با توجه به وجود شرایط کنونی و کلاس های آنلاین والدین نقش غیر قابل انکاری در این امر خواهند داشت.

حسین کیانی شیخ آبادی

انتهای پیام/*