دکتر رضا اسماعیلی : سبک های واکنش همسران به تعارضات زناشویی / با حملات کلامی حرف خود را به کرسی بنشانند
manager
نظرات: ۰
زمان تقریبی مطالعه:
2 دقیقه
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز ، دکتر رضا اسماعیلی ، جامعه شناس و استاد دانشگاه ، و پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفتگویی در گفتار پنجم به خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز گفت :زنان و شوهرانی که اختلاف و تعارض را در زندگی زناشویی تجربه می کنند به یک سبک شبیه هم به تعارضات پاسخ نمی دهند . دو سبک مرسوم و متداول پاسخ به تعارضات در زندگی زناشویی عبارتند از :
۱ – سبک تعقیب کردن: در این الگو همسر با رفتار واکنشی تلاش می نماید در همان لحظه ی اطلاع یا برخورد با مسئله آن را حل کند. روش همسر در این سبک شیوه ی مقابله ای است و او کوشش می کند با طرف مقابل خود درگیر شود . این قبیل افراد قدرت و توان به تأخیر انداختن حل مسئله را ندارند و اجازه نمی دهند در آینده و در فرصت بهتر ، مسئله به طور جامع و کامل بررسی و به راه حل مناسب دست بیابند .
۲ – سبک کناره گیری : در این سبک برخلاف سبک تعقیبی ، فرد سعی می کند به مسائل زندگی مشترک پاسخ ندهد. او همه ی مسائل را بی اهمیت می داند و ارزش گفت وگو کردن برای آنها قائل نیست . هدف اصلی او اجتناب از تعارض می باشد و او حاضر است برای جلوگیری از طرح و ایجاد اختلافات زناشویی ، مسئله را کلاً کنار بگذارد . عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان و مؤلف کتاب تحکیم خانواده ادامه داد :برحسب ویژگی های زن و مرد در زندگی خانوادگی در موقع بروز تعارض سه حالت زیر را می توان تصور کرد :
حالت اول – اگر دو زوج تعقیبی – تعقیبی باشند در این حالت آنان بدون توجه به طرف مقابل سعی می کنند با حملات کلامی حرف خود را به کرسی بنشانند و به طور مستمر از یک طرف حمله و از سوی مقابل ضد حمله انجام می شود.
در حالت دوم – هردو کناره گیر- کناره گیر هستند . به ظاهر فضا آرام و ارتباطات خوب است اما اختلافات بین آنان مانند آتش زیر خاکستر می باشد و در زمان مناسب این آتش پنهان زبانه می کشد و خود را نشان می دهد.
حالت سوم – تعقیب – کناره گیری ( گریز ) است . همسر می خواهد درباره موضوع مورد اختلاف صحبت نماید و دیگری کناره گیری می کند. فرد تعقیب کننده احساس می کند که همسرش بی خیال است و او فشار را افزایش می دهد و پرخاشگر می شود ، طرف مقابل دوری می کند در نتیجه مشاجره و دعوا افزایش می دهد.
محمد امین اقتصاد
انتهای پیام/*