اجتماعی استان اصفهان بهداشت بین الملل تصاویر جنوب چندر رسانه حقوق بشر دسته‌بندی نشده دین و اندیشه سیاسی شرق شمال غرب فرهنگ و هنر مرکزی یادداشت/مقاله/گفتگو/مصاحبه

دکتر رضا اسماعیلی جامعه شناس : درماندگان اجتماعی، آتش های زیر خاکستر شیوع کرونا در ایران

دکتر رضا اسماعیلی جامعه شناس : درماندگان اجتماعی، آتش های زیر خاکستر شیوع کرونا در ایران

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری احوال نیوز ، دکتر رضا اسماعیلی ، جامعه شناس و استاد دانشگاه ، و  پژوهشگر مسائل اجتماعی در پیامی در ارتباط با شیوع بیماری کرونا و درماندگان اجتماعی ، از دیدگاه اجتماعی عنوان کرد : در این روزها با گروهی از افراد که توصیه های بهداشتی ماندن در منزل را عمل نمی کنند به گفتگو پرداختم. با طیفی از افراد مواجه شدم که از منظر روانشناختی و جامعه

شناسی و فرهنک دینی جای مطالعه و بررسی خاص می با شند. این افراد در بین دو رفتار خودکشی و تداوم زندگی در شرایط یأس و ناامیدی هستند. آنان به دلایل گوناگون توان خودکشی را در خود نمی بینند و همچنین افق های مثبتی برای زندگی فردای خود تصویر نمی کنند. از گذشته خود و جامعه ای که در آن زندگی می کنند، رضایت ندارند و در اوج بیگانگی سیاسی و اجتماعی هستند. احساس بی قد

رتی می کنند و در جریان زندگی منفعلانه عمل می کنند و مدار زندگی را گردشی دانسته و امروز و فردا را تکرار دیروز بی حاصل می پندارند. از شادی و نشاط بهره کافی ندارند، از یکنواختی در زندگی خسته شده اند. توان پاسخگویی جهت تأمین نیازهای اصلی خود و خانواده را ندارند. تجربه مستمر شرمندگی در زندگی آنان را از ماندن بیزار کرده است . عزت نفس کافی ندارند، سرشار از افکار منفی

هستند. از نظر اعتقادات دینی با خدای خویش فاصله پیدا کرده اند . فاقد طرح و برنامه برای آینده و فردا هستند. از دایره ار تباط خوشایند با دیگران برخوردار نیستند. رفت و رشد مناسبی به مکان های دینی، فرهنگی، هنری و اجتماعی ندارند. از روابط اجتماعی مطلوب برخوردار نبوده و در شبکه های ارتباطات اجتماعی اثربخش نیستند و در یک کلام در حالت قرار گرفته اند. درماندگان اجتماعی در هنگام بروز بحران

کرونا می » درمانده اجتماعی « توانند با رفتارهای خویش سهمی تعیین کننده در انتشار و انتقال ویروس کوی د – ۱۹ ایفا کنند .برخی از این افراد ضمن آگاهی از بیماری خو د، آگاهانه استراتژی ماندن در خانه را زیر پا گذاشته و نوعی مرگ آرام اما پررنج و به دور از تحقیرهای اجتماعی را انتخاب کر ده و به نوعی از جامعه انتقام بگیرند .

گرچه شدت این مسأله در حال حاظر نسبت به کل جمعیت قابل ملاحظه نمی باشد، لیکن به عنوان یک مسأله اجتماعی به جاست سیاستگذاران، برنامه ریزان و مجریان در حوزه رفاه اجتماعی آن را مورد توجه قرار دهند. در غیر این صورت درماندگان اجتماعی می توانند تهدیدی برای سلامت اجتماعی در ابعاد جسمی، روا نی و جامع وی باشند.

مریم نظری

انتهای پیام/*

نظرات
0 0 رای ها
Article Rating
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 Comments
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x