سخنان رئیس جمهور در دوشنبه شبِ۱۴ مردادماه واکنش های متعددی ازسوی همراهان ، منتقدین و مخالفین دولت رادر پی داشت.
فصل مشترک دیدگاهها ،
عدم رضایت از عملکرد دولت ، ضعف مدیریتی دولت روحانی وخصوصاً
انتخاب ناهماهنگ تیم ترکیبی کابینه (خصوصادرحوزه ی اقتصادی)!
وتیرخلاص تأیید!حرکت جدیدنمایندگان مجلس دربازپس گیری رأی اعتماد
اقای ربیعی ازهمراهی وتصدی سُکان وزارت کار ،خودنشانگر نارضایتی از وضعیت موجود و ناتوانی از برون رفت دولت از چمبره مشکلات موجود است.
ضعف درعملکرددولت تابجایی رسیده که حتی بهارستانی هاهم علی الرغم همه ی همراهی هایشان بادولت !
دغدغه های مردم رانتوانسته اندنادیده و با زبان استیضاح وطرح سؤال ازرئیس جمهور،ناکارمدی انان رادرحوزه ی مدیریت اقتصادکشورکتمان کنند!
:rose:با خروج امریکا از برجام و بازگشت موج اول تحریم ها و ناتوانی عملی اروپاییان در تسهیل روابط تجاری و بانکی ایران و…
ودرپی ان،مشکلات ناشی از افزایش ارز و سکه و افزایش قیمت ها و اوج گیری تورم در ماههای اخیر نشان داد که؛ سیاست ها و برنامه های تیم اقتصادی دولت ناکارمد و حرکت قوه اجرایی انفعالی بوده که دراین راستا ،
بایدپذیرفت که؛
سرمایه اجتماعی و مقبولیت دولت دربین جامعه به حد اقل ممکن کاهش یافته است.
دریک نگاه،در بدو تشکیل دولت دوم دکتر روحانی درچیدمان تیم اقتصادی کشور بپذیریم،که متأسفانه جامع نگری .کارامدی و توانمندی لازم صورت نپذیرفته، که انهم شایدناشی ازسهم خواهی احزاب دیگر درمشارکت درانتخاب و ورودرئیس جمهوردر پاستوربوده اند!خصوصاًپس از برجام نشان دادکه دولت؛
فاقد سیاست، برنامه و راهبرد و نقشه های عملیاتی مشخص و اجرایی جهت برون رفت از وضع موجود اقتصادی بواسطه سیاست های تندوکُندِ وعصبانی این مردِهمیشه
نامتعارف سیاست امریکا،ترامپ بوده
که بخشی ازان ناشی ازخوشبینی غیر واقع بینانه ازحد دولت درنتایج مثبت مذاکرات برجام وعدم پیش بینی ازرفتارهاومنطق (ارسطویی)ترامپ وهمچنین ضعف مدیریت و عدم توانمندی کار گزاران دولتی جهت سامان بخشی اقتصادی و معیشتی مردم می باشد.
:o: تجارب پنج ساله مدیریتی دولت روحانی به طور عام و ناکامی چند ماهه اخیر دولت در بحث ارز و تنظیم بازار و حضور موثر و محوری اعضای حزب” اعتدال و توسعه “از لحاظ تعداد وزرا و مسؤلیت های کلیدی در مشاغل برنامه ای بیانگر ان است که ؛
رسماًجریان اعتدالی درعمل و کارامدی ناموفق ودر سطح نظر#
فاقد خاستگاه نظری و برنامه راهبردی و نقشه راه پیشرفت و توسعه برای وضعیت کنونی فعلی و فردای ایران است.
نداشتن نظریه، سیاست و برنامه مشخص پس از خروج امریکا از برنامه جامع اقدام مشترک”برجام” و چرخش های گوناگون دولت در حوزه های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی بیانگر ان است که ؛خط اعتدال گرایی بیش از ان که تابع بنیان نظری و شاخص و معیار باشد تابع وضعییت و کنش افراط گرایان و تفریط گرایان و تنظیم حد متوسط بین این دوجریان است که نوعی
پراگماتیسم خاصی را رقم زده است . پراگماتیسم مذکور با مصلحت اندیشی و لحاظ فرهنگ جمعی ایرانیان که تَقّدم منافع فردی،خویشاوند گرایی و تا حدودی جناحی خمیر مایه ان است ناکارامدی بیشتررا به ارمغان اورده است.
امید است دولت “تدبیر و امید” در فرصت باقیمانده تدبیربکارگیری ازمدیریت اقتصادی مؤثروقوی کشوررا به کاروان پر رمز و راز عرصه سیاست ایران بازگرداند و امید، بالندگی و ارامش و ثبات نزد مردم را احیا و شکوفا و تثبیت نماید.
دراینجاجادارد،دولتمردان اعتدالی مطالب مطرح شده را با تأمل بیشتری بررسی کرده و قدری جدی تلقی نمایند ،
چراکه چنین حرفها از زبان کسی است که ؛
خود نسبت به نظام ومردم متعهدوحتی درسطح مسئول ستاد انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه در انتخابات ریاست جمهوری در استان سیاست خیز اصفهان بوده و بدور از تعلقات شخصی و جناحی از منظری علمی وبا رویکردی رئالیستی
(واقع گرایانه)!! وباتعهد به ارزش ها وارمانهای انقلاب اسلامی مطرح شده است.
امیداست …
انتهای پیام/*
